Onderzoek 11-10-2010

Zo, dat onderzoek is ook weer achter de rug. Zondagmorgen mocht ik nog een sneetje brood eten, daarna tot na het maag- en darmonderzoek niet meer. Drinken mocht zondag nog wel. 's middags om 14.00 uur moest ik een zoutoplossing drinken. Wat was dat zout!! Maar goed, omdat je verder niet eten mag moet je toch wat extra zouten hebben. Bouillon drinken mocht gelukkig wel. Om 14.30 uur begon dan de grote klus: er moesten 3 zakjes poeder opgelost worden in elk 1 liter water. Elk uur moest ik dan een liter van die oplossing drinken. Om 17.30 uur moest dat dan klaar zijn. Nou echt niet. Dat lukte dus niet, had een uurtje extra nodig. Volgens mij kan dat geen kwaad. Leeglopen doe je toch wel. Ik kreeg het er koud van. De vloeistof moest namelijk eerst in de koelkast. De eerste liter ging nog wel maar daarna was het toch wel een opgave. Maar goed: ik heb het gered. Daarna nog maar lekker een grote kop goed hete bouillon gedronken, daar kreeg ik het weer een beetje warm van. Ik kreeg best wel trek in wat maar helaas..... mocht niet.
Maandagmorgen heeft mijn vader de laatste liter voor me klaar gemaakt en op bed gebracht. Ik moest toen tussen 6 en 7 uur 's morgens nog de laatste liter drinken. Na die hele bel van 3 liter was 1 liter een makkie.
Toen was ook het drinken gebeurd. Mocht ook niet meer. Om een uur of 9 het bed uit en wachten tot het middag wordt. Om 10.30 uur toch maar weer een poosje naar bed gegaan om te proberen een beetje te slapen, dan merk je niet zoveel van de tijd, ook niet van de trek die je hebt. Om kwart over 1 op weg naar Arnhem. Daar was ik gelukkig gelijk aan de beurt. Ik werd op een bed geparkeerd. Kreeg een naaldje in m'n linkerhand. Doet even zeer zegt de verpleegster: ja, ja, ben er zo langzamerhand wel aan gewend. Ben in het ziekenhuis al zo vaak geprikt. Je went er aan, als ze maar goed prikken merk je er niet zo veel van.
Na 10 minuten werd ik opgehaald en werd naar de onderzoekkamer gebracht. De arts vertelde wat hij ging doen. Hij wilde ook weten hoe mijn verhaal in elkaar zat, dat in het kort verteld. Het onderzoek zou ongeveer 3 kwartier duren. Van de verpleger kreeg ik een pijnstiller ingespoten en daarna een slaapmiddel. Zalig! Hoef ik er niks van mee te maken. Zo'n maag- en darmonderzoek schijnt nogal ongemakkelijk te zijn. Heb nog een paar woorden tegen die verpleger gezegd en was toen vertrokken naar dromenland. Ik kwam op de uitslaapkamer weer bij. Er lagen nog meer mensen wakker te worden. Nadat ik een beetje bijgekomen was werd mijn vader geroepen. Hij mocht er bij zijn als de arts zou komen. De arts vertelde dat het maagonderzoek goed verlopen was. Het darmonderzoek was niet geheel gelukt. De laatste 50 cm van de dikke darm kon hij niet bijkomen. Ik was al de 3e die dag waarbij het darmonderzoek niet gelukt was. Het schijnt zo te zijn dat er een scherpe bocht in de darm kan zitten en dan willen ze niet extra hard met de kijker doordrukken. Je loopt het risico dat ze door de darmwand heen stoten en dan moet je geopereerd worden, dat risico nemen ze niet. Ook kan er wat voor zitten wat de doorgang belemmerd. Dat is afwachten. Hij had wel wat stukjes weefsel afgenomen om op kweek te zetten. De arts gaf wel aan dat hij zo op het oog geen rare dingen had gezien. Dit stelt me maar gedeeltelijk gerust. De uitslag kan namelijk heel anders zijn. Dat zag je ook bij de kijkoperatie. Eerst nog maar eens zien en afwachten tot op 19 oktober. Ik kreeg van de verpleegster nog een kopje thee en bouillon om weer een beetje bij te komen. Goeie verzorging daar.
Dan op naar huis en rustig aan weer begonnen met eten.
Maandagavond lekker vroeg naar bed.
Dinsdag een dagje om bij te komen. Geen bezoekjes afgsproken.
Welkom aan de nieuwe lezers. Heb gemerkt aan de kaarten, sms-jes, telefoontjes en mailtjes dat er nogal wat nieuwe lezers zijn.
Volgende keer meer.