29 november 2010

Sneeuw

Sneeuw en een drukke avondspits. Het geplande ziekenhuisbezoek hebben we maar even vervangen door een telefoontje aan Rita. Ze ligt niet op de Medi-care maar op de chirurgie-afdeling.  Daar is ze gisteren om 16:30 uur naartoe gegaan.

Infuus

Het infuus voor de voeding (naald zit in haar nek) zat gisterenavond niet goed. Gevolg: dikke nek en pijnlijk oor en zere keel. Schijnt vaker voor te komen. Gisteren is het infuus verwijderd, en vanmorgen opnieuw aangebracht. Over voeding gesproken: vandaag heeft ze voor het eerst bouillon op! Ze praat niet heel duidelijk (ze was heel moe) dus ik verstond “borrel”. Dacht nog, wat een eersteklas ziekenhuis zeg ;-)
Die sondevoeding die ze krijgt is erg duur, vandaar dat per dag wordt bekeken of sondevoeding  nog nodig is en dan pas wordt besteld. Vanavond krijgt ze in ieder geval deze voeding weer… Overigens is ook de diëtiste nog langs geweest.

Fysiotherapie

Vandaag is ook de fysiotherapeut geweest. Om te leren hoe slijm opgehoest moet worden en… om 5 meter te lopen! Weliswaar tussen twee mensen in en daarna een uur voor pampus liggen, maar toch…

Slangetjes

Het slangetje in haar neus dat maagzuur moest afvoeren, zit er nog maar is afgedopt. Anders zou de bouillon er met dezelfde vaart weer uitkomen. Van de drie drains zijn er inmiddels twee weg. De wond is nog wel pijnlijk.

Pijnstillers

Omdat ze bijna van de wereld was door de pijnstillers zijn de doses iets teruggebracht.

Dank!

Nogmaals bedankt voor alle aanbiedingen om te rijden. Zeer welkom en hartstikke fijn! Ook bedankt voor alle belangstelling, mailtjes, sms, Hyves, Facebook, Twitter, het doet ons zo goed!

Bezoek

Er mogen maar twee personen tegelijk bij Rita op bezoek komen, het is daarom handig even te bellen of mailen om te overleggen als je wilt gaan.

Post

Wil je Rita een kaartje sturen, dan is dit het postadres

Catharina-ziekenhuis
t.a.v. Rita Floor
10^e etage, kamer 12
Postbus 1350
5602 ZA Eindhoven

Mailen kan ook: ritafloor@live.nl Wij zorgen dat ze de printjes krijgt!

#beatcancer

Hartelijke groeten,

Martine

zondag 28 november 2010

Vanmiddag zijn Henk en pa weer naar Rita geweest. Ze was al weer beter aanspreekbaar. Vandaag had ze al geprobeerd te staan tijdens het bed verschonen, en gauw weer gaan zitten…

Ze heeft geen pijn, want ze krijgt medicatie. Die medicatie zijn ze aan het afbouwen, nu gaan ze verder met paracetamol door de sondevoeding. Dan kan haar lichaam daar aan wennen. Ze is nog wel heel moe.

Vanavond gaat ze naar de Medi-care.

Wil je haar een berichtje sturen, dan kan dat naar Ritafloor@live.nl Wij zorgen dat ze de printjes van de mailtjes krijgt! Post kan naar ons adres: Roekelseweg 68, 6733 BR  Wekerom.

Dank!

Ze heeft al aardig wat mailtjes gehad en ook komen er nog steeds kaarten binnen. Wordt allemaal heel erg gewaardeerd! We hebben ook al aanbiedingen gekregen van mensen die willen rijden naar Eindhoven. Super bedankt! We maken er graag gebruik van.

Verbouwing

De badkamer staat al! Muurtje staat, kozijn zit erin, zwaluwstaartplaten zitten erin, vloerverwarming zit erin en de vloer is gestort. Morgen wateraansluiting en waterdicht maken. Dinsdag betegelen. Er zit schot in!

#beatcancer

Hartelijke groeten,

Martine

The Day after - 27 november 2010

Vergeetachtig

Vanavond zijn Henk en pa bij Rita geweest. Ze was stukken beter aanspreekbaar dan gisteren, maar nog wel vergeetachtig. Nog steeds op de intensive care. Zoals het er nu naar uitziet, gaat ze maandag naar de medium-care.

Doktersbezoek

Vandaag is de dokter langs geweest en heeft het verhaal van de operatie aan Rita uitgelegd. Reproduceren was moeilijk, ze is nog erg vergeetachtig. Volgens Henk is ook haar baarmoeder weggehaald, en waren er veel kankercellen in de buurt van de nieren gevonden. Misschien verklaart dat waarom in eerste instantie een nier er helemaal mee opgehouden was en de andere ook niet naar behoren functioneerde? We weten het niet. Goede vraag om aan de dokter te stellen! Overigens heeft ze ook een stoma gekregen bij de operatie, daar waren die stipjes voor.  2 meter van de dunne darm is weggehaald. Overigens zit ze aan alle kanten aan slangetjes vast...

Uit bed

Rita was ook even uit bed geweest, maar dat was niet goed bevallen, het zakje met maagzuur was vol geweest, waardoor ze moest overgeven.

Yvonne, dank voor je uitgebreide reactie en dankjewel voor de goede zorgen!

Iedereen bedankt voor alle lieve sms'jes, mailtjes, berichtjes, we zorgen dat Rita ze krijgt.

#beatcancer

Hartelijke groeten,

Martine

D-Day 26 november 2010

Gisteren vertrok Rita dan, tas mee, een "hou je haaks", en daar ging ze. Wij passen thuis op haar mobiel, maar er zijn telefoons genoeg in het ziekenhuis, dus belde ze 's avonds al. Geïnstalleerd en wel, ze had ook al wat drankjes op (vast geen Prosecco), en er waren ook links en rechts al wat stipjes op haar buik gezet.

Wachten
En toen begon vandaag het lange wachten. Blijkbaar hadden we allemaal dezelfde strategie: hard aan het werk. Dat moest ook wel, want als Rita weer thuiskomt, willen we de slaapkamer beneden in het huis van pa verbouwd hebben: nieuw plafond, een badkamer met douche en wastafel, een mooi behangetje, noem maar op. Dan voelt ze zich tenminste lekker thuis en prettig als ze aan het revalideren en herstellen is.

Telefoontje
Begin van de avond kwam dan eindelijk het verlossende telefoontje van de behandelend arts. De operatie is goed verlopen, er waren wel meer aangetaste plekken dan van te voren was gedacht. De arts was “gematigd positief”. Een deel van de dunne darm, een deel van de dikke darm, eierstokken, buikschors zijn weggehaald. Vervolgens zijn dunne darm en dikke darm weer aan elkaar gemaakt. Ook de chemospoeling in de buik is goed verlopen.
Rita ligt op de intensive care en moet daar een paar dagen blijven.

Om 18:45 uur zijn pa en Henk vertrokken richting Eindhoven. Als ze thuis zijn, schrijf ik hier weer een stukje over.

Keep your fingers crossed, doen wij ook. Wij houden hoop!

We weten niet hoe lang Rita op de intensive care verblijft. Ze is daar niet bereikbaar. Wil je haar een hart onder de riem steken? Dan kun je altijd een mailtje sturen naar ritafloor@live.nl Wij zorgen ervoor dat ze de printjes van de mailtjes krijgt.
Post kan naar de Roekelseweg 68, 6733 BR  Wekerom.

#beatcancer

Hartelijke groeten,
Martine

Naar Eindhoven

Morgen is het dan zover. Om 14.45 uur word ik verwacht in Eindhoven. Straks tasje pakken. Ik ga op reis en neem mee......
Yvonne (instructrice van de dansclub) brengt mij weg. Haar ouders wonen in Eindhoven. Kan ze mooi daar ook op bezoek en 's avonds wil ze dan nog even op het bezoekuur komen.
Vrijdag mag ik al vroeg naar de ok. Om 7.45 uur wel te zijn. Zal dan al wel lang en breed wakker zijn. Zo'n eerste nachtje daar is ook weer wennen. In een ziekenhuis zijn ze al vroeg in touw. Bij de werkoverdracht is het rumoerig (vooral als je vlak bij het kamertje van de verpleging ligt). Dat had ik tenminste in Arnhem.
Ik bedank bij dezen iedereen die de afgelopen periode aan mij heeft gedacht door middel van een kaartje, bezoekje, telefoontje, smsje, bloemetje, blogreactie, mailtje, muziekje, cadeautje, allerlei lekkers om te eten. Vergeet ik nog wat?? Zo ja, ook dank daarvoor dan. Jan en Froukje dank jullie wel voor het trouw de post uit de brievenbus halen.
Ik neem mijn mobiel niet mee. Op vrijdag ben ik de hele dag onder narcose en zaterdag en zondag lig ik op de intensive care, daar is een mobiel vast niet toegestaan. Ik verwacht dat ik dan ook nog niet in staat ben er iets mee te doen, dus lekker thuis laten die mobiel.
Ik heb aan Martine gevraagd of ze mijn blog wil bijhouden. Dat wil ze graag doen. Zij zal wel vermelden hoe de operatie verlopen is. Dan weet een ieder toch hoe het met mij is.
Een hartelijke groet van mij aan jullie allemaal en tot ziens, horens, spreeks.

Nog 1 weekje

We vorderen. Nog 1 weekje en dan is het eindelijk zo ver. Over een weekje zijn de artsen druk met de operatie bezig. Het mag voor mij nou ook wel een keer. Ben er wel aan toe.
Deze week gaat het beter als vorige week. Merk dat ik minder moe ben als vorige week. Kom nu ook gelukkig weer iets aan. Het gaat wel niet hard maar elk onsje telt. Ik word ook goed verwend door iedereen. Ik krijg van allerlei lekkers toegestopt om maar aan te komen. Ik heb nu aardig de grens gevonden tot hoever ik kan gaan met het eten. Probeer het zoveel mogelijk over de dag te verdelen, dat gaat beter.
De dagen gaan toch best wel snel. Er komt regelmatig bezoek wat voor afleiding zorgt. Gelukkig houdt iedereen rekening met de tijd, 3 kwartier bezoek dat gaat het beste. Ik hoef dan daarna niet zo lang te herstellen om de moeheid weer kwijt te raken.
Ik krijg nog bericht vanuit Eindhoven hoe laat ik donderdags verwacht word. Ben benieuwd.
Voordat ik naar het ziekenhuis ga schrijf ik nog wel even een berichtje. Tot dan.

Kalfje geboren

Weer bijna een weekje verder. Nog 2 weekjes maar en dan mag ik naar Eindhoven. Er komt dus schot in.
Het aankomen wil deze week niet lukken. Het gewicht blijft elke morgen ongeveer hetzelfde. Eens zien hoe we daar nou weer verandering in kunnen brengen. Wellicht gaan de ossehaasjes helpen die ik maandagavond kreeg. Buurvrouw Esther kwam mij verrassen. Ik was helemaal beduusd. Een heel dienblad vol! Aan de hele familie Pluim: dank jullie wel. Intussen hebben we de ossehaasjes al even getest. Lekker hoor.
Verder was het wel een lekker rustig weekje. Behalve woensdagavond, consternatie: op deel loeide een koe heel hard. Mijn vader hoorde hem en het klonk niet normaal. Dus hij is gelijk gaan kijken en zag dat er pootjes achter uit kwamen. Gelijk Henk en Jaap geroepen, zo moesten direct komen helpen trekken. Er moest nog even flink getrokken worden en daar was tie dan: een stiertje. Ik begreep dat hij het moeilijk had, dus gelijk een emmer water over de kop en toen kwam die wel bij. Niemand had er op gerekend dat die koe drachtig was. Het zijn mestkoeien die op deel staan en die worden niet geacht een kalf te krijgen. Maar ja, soms zit er 1 bij. De voorgeschiedenis ken je niet van zo'n beest, die worden ergens op een markt gekocht en je krijgt er geen tekst en uitleg bij. De buren gebeld, daar zijn de koeien van. Snel was de familie Pluim aanwezig om koe en kalf op te halen, zodat ze lekker bij hun thuis in een eigen stalletje konden.
De volgende dag is Martine met de kinderen wezen kijken. Het kalfje deed het goed.
Gisteren kwam Yvonne, zij is de instructrice van de dansclub Fit in Line. Ze kwam een ordner brengen. Alle dansers en ook de leden van het demoteam, Dance Sensation, hadden speciaal voor mij iets gemaakt. Op A4tjes in plastic hoesjes, keurig verzorgd. Allemaal mooie woorden, kaarten, gedichten, verhaaltjes en goede wensen. 't is een heel mooi boek geworden. Ik ben begonnen met lezen, heel bijzonder allemaal, dit raakt me wel. Er zijn ook mensen bij waarvan ik me niet bedenken kan welk gezicht daarbij hoort. Binnenkort nog maar eens aan Yvonne vragen. In ieder geval: hartelijk dank voor het vele werk wat ervoor verzet is. Voor mij weer een extra steun positief te blijven.
Ben intussen Mark aan het helpen om eikels te kraken met de notekraker. Hij heeft al een paar keer van mij noten mogen kraken en nu wil hij het met eikels ook proberen. Hij heeft al wel door dat je die niet kunt eten. Die zijn niet lekker, maar kraken is natuurlijk wel leuk. Beetje troep maken, kan opa het weer opruimen.
Ga nu stoppen. Mijn vader heeft de accordeon klaar gezet, dus ik mag weer een stukje gaan spelen. Aan de Amsterdamse grachten...........

Mag het een kilo meer zijn?

We zijn intussen een kilo verder. Het ging lekker de afgelopen week met het aankomen. Nu weer tijd voor een berichtje. De dagen verlopen rustig. Hoef er niet meer op uit voor de noodzakelijke onderzoeken. Ik kreeg woensdag een telefoontje van het ziekenhuis in Arnhem. De arts die mij de allereerste keer onder handen heeft genomen om te proberen de dubbel J katheters te plaatsen belde. Met een aantal andere artsen hadden ze mijn situatie besproken. Het type inwendige katheters wat ik heb kan 3 maanden blijven zitten, daarna moeten ze vervangen worden door een stel nieuwe. Hij wilde een afspraak maken voor half december. Maar ja, dan hoop ik net weer terug te zijn van de operatie in Eindhoven. Dit vond hij dan toch niet zo'n goed plan. Hij stelde voor om dan begin januari een afspraak te maken om weer in Arnhem te verschijnen. Ik krijg nog een uitnodiging voor dag en tijdstip.
Gisteren kreeg ik weer 2 dozen met energiedrankjes thuis bezorgd. Kan voorlopig dus weer vooruit. Het is de bedoeling dat ik 2 flesjes per dag drink tot het moment dat ik weer op mijn oude gewicht zit. Moet nu nog 3,5 kg. Heb dus nog wel een taak. Er zitten flesjes bij op melkbasis en nu ook flesjes op sapbasis. Die op sapbasis heb ik nog niet eerder gehad, eens kijken hoe dat smaakt. Van de flesjes op yoghurtbasis heb ik aangegeven dat ze die niet meer hoeven te sturen. Die zijn me te zuur. Ik merk dat, sinds ik uit het ziekenhuis ben, iets wat zuur is me niet meer smaakt. De rillingen lopen me dan over de rug, brrrrrrrrr.
Intussen ben ik ook weer begonnen met accordeon spelen, een kwartiertje tot maximaal een half uur. Mijn vader zet dan de accordeon op mijn schoot zodat ik niet hoef te tillen. Zo'n ding weegt toch bijna 10 kilo. Het doet me wel weer goed te kunnen spelen, het verzet de zinnen. Je moet namelijk op de noten letten en zorgen dat je het nummer goed en netjes speelt. En... meestal zijn het vrolijke nummers. Ik heb van de club ook weer 4 nieuwe stukken gekregen om te leren. Deze worden dan met de uitvoering in maart gespeeld. Er zitten wel een paar lastige stukken bij, maar het is te doen na de nodige oefening. Van 1 nummer heb ik de 2e partij. Dus geen melodiepartij. Als je dat speelt heb je geen idee waar het over gaat. Die laat ik maar even voor wat het is.
Ik merk dat ik wat minder tussendoor op de bank hoef te liggen om uit te rusten. Mijn middagslaapje hou ik er trouw in. Ik slaap dan toch zeker wel een uur, heb dat dus echt nodig. Verder voel ik me wel sterker, komt natuurlijk ook door de toename van het gewicht. Sinds ik uit het ziekenhuis ben ben ik 3 kg aangekomen. Dat gaat de goeie kant op. Gelukkig. Tot de volgende keer.