maandag 26 september 2011

Verslag van Nijmegen

De artsen in Arnhem hadden overleg gehad met de artsen in Nijmegen over mijn situatie. De vraag was of hun wat aan de vernauwing in de 12 vingerige darm konden doen. Mijn zaalarts in Rijnstate heeft een cd met gegevens van alle onderzoeken die ik in Arnhem heb gehad opgestuurd naar Nijmegen. Dokter Wanten heeft de cd bekeken en kenbaar gemaakt dat ik maar naar Nijmegen moest komen.

Ik werd, na 2,5 maand Arnhem, per ambulance overgebracht naar Nijmegen. Daar heb ik al vrij snel een familiegesprek gehad met de zaalarts. Mijn vader en Henk waren daar ook bij. Hij gaf aan dat ze niet de intentie hadden om te opereren omdat ze op de cd gezien hadden dat er verderop in de dunne darm ook 1 of meerdere vernauwingen zaten.

Op een gegeven ogenblik kreeg ik in mijn linker neusgat ook een slangetje. Deze ging naar de maag. Dit heet maaghevel. Eerst werden mijn maagsappen opgevangen in een katheterzak. Later werd om de 2 uur mijn maag leeg gezogen. De sondevoeding werd eerst op 500 ml gezet. Dit ging goed met de maag. De volgende dag kreeg ik 1 liter. Dit ging ook goed. De dag erna werd er 1,5 liter gegeven. Dit ging niet goed. De maag produceerde elke 2 uur 200 ml maagsap en dat is teveel. De zaalarts besloot daarop de gehele sondevoeding te stoppen. De slangetjes gingen uit mijn neus. Wat was ik daar blij mee.
Bleef ik alleen de TPV-voeding houden. Eerst kreeg ik deze gedurende 23 uur toegediend. Langzamerhand werd de tijd ingekort. De bedoeling was dat ik overdag vrij zou zijn van de pomp en vrij rond zou kunnen lopen. Het afbouwern ging goed. Ik hoefde minder over te geven omdat er niks meer in mijn maag kwam.

In Nijmegen waren verpleegassistentes. Die gingen 3 keer per dag met mij lopen over de gang. Ook kreeg ik regelmatig fysiotherapie en kwam de logopediste langs. Ik moest dan woordjes opzeggen en ademhalingsoefeningen doen.
Toen ik vrijdags thuis kwam werd ik 's avonds om half negen weer aan de TPV aangesloten. In het vervolg krijg ik 12 uur de voeding, dus de volgende morgen om half negen kwam iemand van het vt-team (van de thuiszorg) mij weer afsluiten. Dit gebeurd in het vervolg elke avond en morgen.

De afgelopen week heb ik 3 keer fysiotherapie gehad. De oefeningen moeten mij wat sterker maken. Het gaat de goede kant op. Logopedie krijg ik niet meer. Ik moet nu nog voor mijzelf de woordjes opzeggen. Ik heb van de herseninfarcten gelukkig niks overgehouden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten