Vanmiddag ben ik voor de verandering eens naar de fysiotherapeut toe geweest.Tot op heden kwam ze steeds bij mij. Ze had 2 mooie behandelkamers en een wachtkamer. Ik moest eerst op de loopband. Deze liet ze ongeveer 10 minuten lopen en steeds iets sneller. Ik moest grote stappen nemen en mijn hakken eerst op de band zetten. Dit ging goed. Daarna moest ik met gewichten werken, rek- en strekoefeningen doen en ook nog oefeningen op muziek. Een half uurtje was zo om. Vrijdag gaan we weer verder en komt ze weer bij mij.
Tot op heden heb ik nog geen bericht van het ziekenhuis gehad. Hoop dat toch wel binnenkort te krijgen.
dinsdag 29 november 2011
woensdag 23 november 2011
Revalidatiearts
Het bezoek aan de revalidatiearts in het ziekenhuis in Arnhem leverde niet veel op. Hij vroeg mij hoe ik mij voelde en wat ik allemaal al kon. Hij had het verhaal gelezen toen ik net het herseninfarct had gehad. Ik heb toen een andere revalidatiearts aan mijn bed gehad. Het viel hem mee dat ik al weer behoorlijk goed uit de voeten kan. Het is nu nog een kwestie van sterker worden en conditie opbouwen. Met de fysiotherapeut blijf ik de oefeningen doen en de dagen dat zij niet komt dan moet ik me alleen redden. De oefeningen bestaan uit buiten lopen, fietsen op de home trainer, oefenen met gewichtjes voor armen en benen en nog rek- en strekoefeningen. De revalidatiearts gaf wel aan dat ik er op kon rekenen dat ik er nog wel een aantal maanden mee zoet ben. Ik hoef echter niet bij hem terug te komen. Hier ben ik al heel blij mee.
zondag 13 november 2011
Teleurstelling
Voorbereiding operatie
Donderdag ben ik weer naar het ziekenhuis is Arnhem geweest. Ik moest eerst naar het opnameplein.
Daar werd in de computer verwerkt welke medicijnen ik op dit moment gebruik. Daarna moest ik naar de anesthesist. Hij stelde diverse vragen. Volgens hem kon ik met de bloedverdunners stoppen op de ochtend van de operatie. Tijdens die operatie gaan ze de dubbel J-katheter verwijderen die ik heb lopen van mijn blaas naar mijn rechternier. Het derde bezoek was bij een verpleegkundige. Zij hield een intakegesprek ter voorbereiding op de operatie. In de computer zag zij dat de uroloog had bepaald dat ik 5 dagen voor de operatie moet stoppen met de bloedverdunners. Ja, wat nu? Wie heeft het bij het rechte eind. Toch binnenkort de uroloog maar eens bellen om te vragen wat ik moet doen. Ik kan binnen nu en 4 weken een oproep verwachten dat ik in het ziekenhuis word opgenomen.
Neuroloog
Vrijdag mocht ik opnieuw naar het ziekenhuis. Dit keer had ik een controle-afspraak bij de neuroloog.
De arts beoordeelde mijn reactievermogen door te kloppen op mijn armen en knieën. Ook ging hij met een scherp ding onder mijn voeten. Dit ging allemaal goed. Toen moest ik hinkelen. Dat wou echt niet. Ik had niet het vermogen van de grond te komen. Dit toch maar eens oefenen met de fysiotherapeut. Toen kregen we het over de medicijnen die ik gebruik. Ik had de medicijnlijst meegenomen zodat hij kon zien wat ik allemaal moet nemen. Ik heb gevraagd of ik mocht autorijden aangezien er op 1 van de medicijnen een sticker zit dat dat medicijn het reactievermogen kan beinvloeden. De neuroloog vertelde toen dat ik bij het herseninfarct eind juli ook een epilepsie-aanval had gehad. Dit was de eerste die daadwerkelijk zei dat ik een epilepsie-aanval had gehad. De andere artsen draaide er omheen en wisten het niet zeker. Toen vertelde hij dat als je een epilepsie-aanval hebt gehad je een jaar niet mag autorijden. Dat was wel even een tegenvaller. Ik was er eigenlijk wel weer zo'n beetje aan toe om er alleen op uit te gaan. Dit kan ik dus nu wel vergeten. In augustus 2012 moet ik weer terug komen. Als ik tot die tijd niet een nieuwe aanval heb gehad mag ik weer autorijden. Maar hopen dat het allemaal goed zal gaan.
Donderdag ben ik weer naar het ziekenhuis is Arnhem geweest. Ik moest eerst naar het opnameplein.
Daar werd in de computer verwerkt welke medicijnen ik op dit moment gebruik. Daarna moest ik naar de anesthesist. Hij stelde diverse vragen. Volgens hem kon ik met de bloedverdunners stoppen op de ochtend van de operatie. Tijdens die operatie gaan ze de dubbel J-katheter verwijderen die ik heb lopen van mijn blaas naar mijn rechternier. Het derde bezoek was bij een verpleegkundige. Zij hield een intakegesprek ter voorbereiding op de operatie. In de computer zag zij dat de uroloog had bepaald dat ik 5 dagen voor de operatie moet stoppen met de bloedverdunners. Ja, wat nu? Wie heeft het bij het rechte eind. Toch binnenkort de uroloog maar eens bellen om te vragen wat ik moet doen. Ik kan binnen nu en 4 weken een oproep verwachten dat ik in het ziekenhuis word opgenomen.
Neuroloog
Vrijdag mocht ik opnieuw naar het ziekenhuis. Dit keer had ik een controle-afspraak bij de neuroloog.
De arts beoordeelde mijn reactievermogen door te kloppen op mijn armen en knieën. Ook ging hij met een scherp ding onder mijn voeten. Dit ging allemaal goed. Toen moest ik hinkelen. Dat wou echt niet. Ik had niet het vermogen van de grond te komen. Dit toch maar eens oefenen met de fysiotherapeut. Toen kregen we het over de medicijnen die ik gebruik. Ik had de medicijnlijst meegenomen zodat hij kon zien wat ik allemaal moet nemen. Ik heb gevraagd of ik mocht autorijden aangezien er op 1 van de medicijnen een sticker zit dat dat medicijn het reactievermogen kan beinvloeden. De neuroloog vertelde toen dat ik bij het herseninfarct eind juli ook een epilepsie-aanval had gehad. Dit was de eerste die daadwerkelijk zei dat ik een epilepsie-aanval had gehad. De andere artsen draaide er omheen en wisten het niet zeker. Toen vertelde hij dat als je een epilepsie-aanval hebt gehad je een jaar niet mag autorijden. Dat was wel even een tegenvaller. Ik was er eigenlijk wel weer zo'n beetje aan toe om er alleen op uit te gaan. Dit kan ik dus nu wel vergeten. In augustus 2012 moet ik weer terug komen. Als ik tot die tijd niet een nieuwe aanval heb gehad mag ik weer autorijden. Maar hopen dat het allemaal goed zal gaan.
vrijdag 4 november 2011
Wisseling slangetje
Vorige week donderdag moest ik naar het ziekenhuis in Arnhem. Ik had een afspraak met de uroloog. De bedoeling was dat het slangetje wat ik aan de buitenkant van de nier heb zitten vervangen zou worden. Ik kreeg geen roesje. De uroloog zei dat ze deze handeling altijd zonder roesje deden. Het was wel pijnlijk. Het bestaande slangetje was toch wat verder uit de nier gekomen dan dat het er destijds ingeplaatst was dus de nieuwe moest dieper gelegd worden. Dit ging gepaard met nogal wat manipuleren van het slangetje en daardoor nogal pijnlijk. 's avonds zat er bloed in de katheterzak. De verpleegkundige die 's avonds kwam heeft naar het ziekenhuis gebeld. Daar zeiden ze dat het geen kwaad kon. De volgende dag had ik 38 graden koorts. Opnieuw gebeld naar het ziekenhuis, toen kreeg ik een antibioticakuur voorgeschreven en moest m'n vader 's middags een potje urine naar het ziekenhuis brengen. Als er wat aan de hand was zouden ze bellen. De kans zat er in dat ik een bacterie opgelopen had.
Na verloop van een paar dagen werd de koorts minder. Nu ben ik gelukkig vrij van koorts. Vanochtend belde de uroloog met de uitslag van de kweek. Ze hadden 2 verschillende soorten bacterie gevonden. Aangezien ik me weer goed voelde hoefde ik niet opnieuw een andere antibioticakuur.
Na verloop van een paar dagen werd de koorts minder. Nu ben ik gelukkig vrij van koorts. Vanochtend belde de uroloog met de uitslag van de kweek. Ze hadden 2 verschillende soorten bacterie gevonden. Aangezien ik me weer goed voelde hoefde ik niet opnieuw een andere antibioticakuur.
Abonneren op:
Posts (Atom)