Nieuwe katheter

MAANDAG
Eindelijk was het maandag dan zover. Ik zou weer een andere nefrostomiekatheter krijgen. Dit is een nieuw slangetje wat van buitenaf in mijn nier ligt. Ik moest me om 11.00 uur melden bij de patiëntenbalie van het ziekenhuis. Daar kreeg ik een koptelefoon voor de televisie en een kaartje met een afdeling en kamernummer. Ik was verbaasd. Dit was toch niet de bedoeling? Ik hoefde toch niet opgenomen te worden? Door een van de gastvrouwen werden we naar de kamer gebracht. Er kwam gelijk al een verpleegster aan. Ik heb aan haar gevraagd wat nou eigenlijk de bedoeling was.
Ze zei dat ik om 11.10 uur al aan de beurt was.
De vorige keer bij de verwisseling van de katheter hoefde ik ook niet te blijven. Ze ging de uroloog bellen en met een kwartiertje was ze terug. Het bleek dat als je voor de eerste keer een nefrostomiekatheter (NSK) krijgt dat je dan wel moet blijven. Toch had de uroloog liever dat ik met bed naar de behandelkamer zou komen. Ik moest een ok-jasje aan. De verpleegster zei dat door de gladheid die ochtend het heel druk was en ik uiteindelijk pas om 13.30 uur aan de beurt zou zijn. Dat werd wachten dus. Pa ging maar weer naar huis en ik zou hem wel bellen als ik klaar was.
Om 13.15 uur lag ik in bed te wachten totdat ze me zouden komen halen. Er gebeurde echter niks. Toen kwam de verpleegster om 14.00 uur de controles doen en zei vertelde dat ik met 10 minuten opgehaald werd. Dat klopte ook.
Ik werd naar beneden gereden en kon daar van het bed overstappen op de behandeltafel. De verpleegster haalde de pleister van mijn heup af en legde alles voor de uroloog klaar. Toen kwam de uroloog en ik kreeg een groot plastic doek over mij heen. Ik zag als een berg tegen de wisseling op. De vorige keer had het zo'n zeer gedaan. Nu voelde ik ook wel een paar keer flink pijn maar het was nog te doen. Al heel snel zei de uroloog dat het klaar was. Nu al? Volgens mij had hij het met 10 minuten voor elkaar. De vorige keer duurde het veel langer. Wat was ik blij. Was ik er weer vanaf. Er werden nog een paar foto's gemaakt, want dat wilde dokter Roelofs graag. Toen werd de zijkant weer afgeplakt en was ik klaar. Ik mocht weer overstappen op het bed en werd later weer teruggebracht naar de kamer. De uroloog zei dat ik niet hoefde te blijven dus ik kon mij weer aankleden. Pa gebeld dat hij me weer kon komen halen. Nog even afscheid van de verpleegster genomen.
Ik moest nog bloed prikken. Dat ben ik eerst maar gaan doen. Dat viel niet mee. Pas de derde keer lukte het en dan ook nog in de vinger.

DINSDAG
Vandaag stond er een bezoek aan de arbodienst op het programma. In Amersfoort. In de brief stond dat ik mijn medische gegevens mee moest nemen. In de map van de thuiszorg zitten een aantal opnameverslagen van de keren dat ik in het ziekenhuis gelegen heb. Dus die map maar meegenomen.
De arts vroeg hoe ik mij voelde en wat hoe mijn dagindeling er uit zag. Hij had vanuit het ziekenhuis in Arnhem ook mijn medische gegevens gekregen en vond dat er nogal wat gebeurd was. Hij stelde voor om eerst maar weer de komende onderzoeken af te wachten en dan weer contact te hebben.

WOENSDAG
Vanochtend belde dokter Bleumink, de internist uit Arnhem. Ik had nog een bloeduitslag van haar tegoed. Het betrof de uitslag van een tumormarker. De vorige keer was het getal 111. Nu was het gedaald naar 76. Dit is een goed teken. Rond de 70 mag het zijn. De hormoonspuiten die ik elke maand krijg werken hier ook aan mee.
De hormoonspuiten moeten zien te voorkomen dat eventueel aanwezige tumorcellen groeien. Dokter Bleumink kan geen garantie geven dat alles met de operatie ook echt weggehaald is. Ze verwacht zelf dat er nog wel wat zit omdat destijds de tumor ook uitgezaaid was. In juli wordt er weer een scan gemaakt om te zien hoe de stand van zaken is.
Ze had ook al de uitslag van het bloedprikken van maandag. De nierfunctie was iets beter geworden. Ze stelde voor om over 2 maanden weer bloed te prikken om de nierfunctie in de gaten te houden.
Op 8 februari had ze een brief naar Nijmegen gestuurd met het verzoek mij in te plannen voor een darmonderzoek. Als ik over een week nog geen bericht heb gehad moet ik haar bellen.

Straks komt nog de fysiotherapeut. Dan maar weer braaf mijn oefeningen doen.