Weer thuis

Gelukkig ben ik na 1,5 week ziekenhuis vanmiddag weer thuis gekomen. Toen ik opgenomen werd had ik 40,5 graden koorts. De koorts begon op een donderdagavond. Vrijdagmiddag kwam spontaan de huisarts langs. Dit omdat mijn vader 's morgens mijn urine had gebracht. Ik had het gevoel dat de blaasontsteking niet over ging. De huisarts deed de controles en alles was goed. Hij adviseerde paracetamol te nemen en als zondag de koorts niet over was moest ik weer bellen. Vrijdagavond had ik 40,3 en heb zelf de huisartsenpost gebeld. Daar werd mij verteld  dat dit normaal was als je lichaam tegen een virus of bacterie vechtte. Zondag moest de misselijkheid over wezen.
"s Nachts liggen riebelen in bed, zo koud had ik het. De volgende morgen kwam Aline van het VT-team. Ik had toen 40,5. Ze vond dat dit niet kon en heeft de huisartsenpost gebeld. Met een uur was de dokter er. Die vond dat ik zo ziek was dat het beter was op mij op te nemen in het ziekenhuis.
Met een uur was de ziekenauto er.
In het ziekenhuis werd ik op de spoedeisende hulp gelijk geholpen. Bloeddruk meten, bloed prikken, koorts opnemen en een longfoto maken. Ook wilde ze urine hebben. Bloeddruk en longfoto was allemaal goed. Met een uurtje of 2 dachten ze dat de koorts van een ontsteking van mijn nier kwam.
Toen werd ik naar de zaal overgebracht. Ik kreeg paracetamol, infuus en antibiotica.
Met een dag of 4 werd de koorts minder. Uit de kweek van de urine bleek dat er nog steeds een blaasontsteking zat. Maandag heb ik een echo gehad van de nieren en de buik. Hier kwam geen bijzonders uit. Er bleek toch geen ontsteking van de nier te zijn. Woensdag heb ik een ct-scan van de buik en de nieren gehad. Hierbij zagen ze wat luchtbelletjes in de blaas. Daarom heb ik nog een keer een ct-scan gehad. Toen waren er geen luchtbelletjes meer te zien. Na een paar dagen koortsvrij te zijn kreeg ik de antibiotica per tablet. Als ik daarmee nog een dag zonder koorts zou zijn zou ik naar huis mogen. Dit ging goed en mocht ik vanmiddag gaan.

Ik had nog een controleafspraak staan in Nijmegen over de voeding. Maar gelijk van Arnhem naar Nijmegen gereden. Hebben we dat gelijk gehad. De arts was tevreden en ik mag begin mei weer terug komen op controle.