Planning

Vanmiddag nog maar eens een keer naar het ziekenhuis gebeld. Op 25 juni zouden ze de planning maken voor de komende week. De planning is nu klaar tot 6 juli en helaas sta ik daar nog niet bij. Nu maar afwachten tot de chirurg mij op 3 juli belt.

Vanavond moet ik de laatste tablet van de antibioticakuur innemen. Hoop dat ik er dan weer vanaf ben. Vanmorgen had ik 37,7. Paracetamol genomen en tussen de middag 37,1. Wel iets verhoging want normaal zit ik op 36,7/36,8.

Uitslag ct-scan

Afgelopen woensdag ben ik naar Arnhem geweest, naar de internist. Zij vertelde mij de uitslag van de ct-scan. Er waren geen veranderingen opgetreden sedert de scan van begin van het jaar. Een plekje bij de buikwand ter hoogte van het stoma was niet groter geworden. Ze weten niet wat het is. Ik kreeg de scan op de computer te zien. Daar zag ik ook het plekje zitten. Het kan littekenweefsel zijn.
De uitslag van het laatste bloed prikken was nog niet binnen. Aanstaande week is de internist met vakantie. In de week daarop zou de internist op donderdag met de neuroloog overleggen. Daarna zou ze mij weer bellen.

Ik heb sinds gisteren weer blaasontsteking. Ik heb een antibioticakuur gekregen van de huisarts. 5 tabletten waarvan ik elke avond er 1 moet nemen. Vanochtend had ik 37,8. Gelijk maar paracetamol genomen. Tussen de middag 36,9. Ik hoop dat ik geen koorts krijg.

Chirurg

Tot op heden heb ik  nog niks gehoord over een opname in het ziekenhuis voor m'n stoma. Toen ik pas in het ziekenhuis lag had ik al gevraagd of ik al op de planning stond. Ik stond dat toen nog niet. Ik vind het allemaal wel lang duren dus heb ik afgelopen vrijdag maar eens naar het ziekenhuis gebeld. Je wordt dan van het kastje naar de muur gestuurd. Eest de secretaresse van de chirurg aan de telefoon. Mijn verhaal uitgelegd. Zegt ze: je moet daarvoor bij de Opname wezen. Oke. Zij mij doorverbonden. Weer mijn verhaal gedaan. Die secretaresse vertelde dat de planning voor de week van 22 juni al rond was en ik was daar niet bij. De planning voor de week daarna gingen ze op 25 juni maken. Ik heb gevraagd of ik alsjeblieft daar niet in meegenomen kon worden omdat ik zo'n last heb van mijn stoma. Ze gaf aan dat ze daar niks over kon toezeggen. De chirurg besliste wie er in de planning opgenomen werd. Ze hielden ook rekening met spoedgevallen. Die moesten er tussen gepland kunnen worden. Ik zei maar ik ben zo langzamerhand ook wel een spoedgeval. Dit moest ik dan maar met de chirurg bespreken. "Hoe kom ik daar mee in contact"? Ze kon me wel doorverbinden. Graag dan maar. Kreeg ik weer een andere secretaresse van de chirurg en zij vertelde me dat de chirurg mij perse zelf opereren wilde maar dat hij tot 3 juli afwezig is. Oh wat is dat balen.
Nu afgesproken dat de chirurg mij op 3 juli belt. Dan zou ik zelf met hem moeten bespreken of hij mij dan zo snel mogelijk in kan plannen. Wat waardeloos allemaal.

Weer thuis

Ik ben net na de middag weer thuis gekomen. Gelukkig is de koorts weer over. Nog wel moet ik de antibioticatabletten slikken tot 11 juni. Afgelopen maandag heb ik een ct-scan gehad, maar daar nog geen uitslag van. Gisteren, 5 juni, heb ik een nieuw slangetje gekregen van de nefrostomiekatheter. De voorbereidingen duurde eigenlijk langer dan de wisseling zelf. De arts die ik nu had zei: je voelt er niks van. Ik had zo mijn bedenkingen omdat de vorige keren ik het goed voelde. Hij begon met het oude slangetje eruit te halen, drukte wat op mijn huid en had het voor elkaar. Het invoeren van het nieuwe slangetje ging heel makkelijk. Het schijnt dat nu ik dat katheter langer heb er al een gangetje gevormd is. Een wisseling is dan niet meer zo pijnlijk. Ik voelde er ook niks van. Gelukkig maar. Nu morgen weer even terug naar het ziekenhuis in Arnhem om bloed te prikken. Aangezien ik bij de ct-scan contrastvloeistof heb gehad willen ze kijken of dat niet schadelijk voor de nieren is geweest. Dit bloed prikken moet dan 3 dagen na de ct-scan.

Weer in''t ziekenhuis

Sinds afgelopen zondag lig ik weer in het ziekenhuis. Ik had  ''s morgens hele hoge koorts en m'n vader heeft de huisartsenpost gebeld. De arts vond het beter dat ik naar 't ziekenhuis zou gaan. Ik kreeg daar paracetamol en antibiotica via het infuus. De koorts kwam door blaasontsteking. Die had ik al meer dan 2 weken. Nu 2 juni, gaat de koorts al weer mooi omlaag. Vanmorgen had ik 37,2 en voel me daardoor al een stuk beter. Ben ook al weer een paar keer de gang op en neer geweest.
Maandag krijg ik een ct onderzoek en dinsdag wisseling van de nefrostomiekatheter.