Na van de eerste schok enigszins bekomen te zijn merk ik dat bij andere mensen het bericht dat ik kanker heb hard is aangekomen. Veel reacties geven hier blijk van. Wat heel verrassend is dat de eerste peptalk al tegen me gehouden is. Marijke, 1 van m'n tennismaatjes, belde gisteren. Eerst natuurlijk toch gepraat over de klap maar al gauw sloeg dat om naar een enthousiast verhaal van Marijke. Vooral de opmerking dat andijvie en spinazie goed voor me is werkte wel heel positief, Marijke geweldig! Hier kan ik me aan op trekken. Ook van anderen is goed om een positieve reactie te horen.
Gisteren telefoontje en vandaag brief gekregen van het ziekenhuis uit Arnhem. Ik kan maandag al naar Rijnstate voor een pet-scan. Mooi dat ze er vaart achter zetten.
Vanmiddag naar ons aller burgemeester Houben gekeken. Vond het bijzonder hoe hij zo'n hele zaal in de hand hield. Thuis was t hele spul weg en toch moesten er aardappels geschild. Geef maar, doe ik wel. Daarna toch maar ff gerust, t geeft wel een voldaan gevoel dat je toch wat kunt doen. De hele dag niks doen, behalve dan af en toe wat in een blaadje lezen, bevalt ook niet echt. Kom gelukkig al weer wat aan. Nog wel geen kilo maar alle onsjes helpen. Martine had vanmiddag boodschappen gedaan en allemaal lekkere dingetjes voor me meegebracht die goed zijn voor m'n lijn, dat wil zeggen: om aan te komen.
Ga nu weer verder met m'n taak om goed te eten. Wordt vervolgd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten