Heel langzaam gaat Rita met hele kleine stapjes vooruit. Ze is nog heel moe, maar is al wel vaker en langer op. Ze kijkt al iets helderder, maar het zijn kleine stapjes. En dat is soms heel frustrerend natuurlijk! Twee keer per dag komt de thuiszorg voor alle noodzakelijke verzorging en pa verwent haar met allerlei soorten lekker eten. Eten is nog lastig, ze heeft geen smaak en een droge mond, dus pa haalt alles uit de kast! Volgens mij heeft hij nog nooit zo vaak boodschappen gedaan. Een compliment waard.
De speciale dieetdrankjes moeten zorgen voor de noodzakelijke voedingsstoffen. Maar eerst moet haar lijf leren om voedsel te accepteren en te verwerken. Daarna aansterken en dan pas weer aankomen.
Heel erg bedankt voor alle lieve mailtjes, kaartjes, bloemen en kadootjes die steeds worden bezorgd. Rita waardeert dat zeer! Fijn te weten dat je, ondanks het feit dat je wereld heel klein is geworden, niet vergeten wordt!
Een fijne jaarwisseling en voor jullie allemaal een gelukkig maar vooral gezond 2011 gewenst.
#beatcancer
Hartelijke groeten,
Martine
donderdag 30 december 2010
vrijdag 24 december 2010
woensdag 15 december 2010
Woensdag 15 december 2010
Er viel niet zo veel te melden de afgelopen week. Rita is nog steeds misselijk en moe. Gelukkig is ze in goede handen. Pa zorgt goed voor haar, twee keer per dag komt er thuiszorg, de huisarts komt regelmatig langs en wij zorgen voor de praktische zaken. Ze krijgt medicijnen tegen de misselijkheid en maagzuurremmers. Ze is enorm afgevallen, weegt nog maar 41,9 kilo. Rita heeft last van oorsuizingen maar geen koorts. Ze is echt niet in staat om bezoek te ontvangen maar wel blij met alle kaartjes en mailtjes (die lezen we voor). Ze is wel blij om thuis te zijn en blij met haar mooie kamer en badkamer.
Controle
Gisteren is Rita voor controle in het ziekenhuis geweest. Eerst bij de stomaverpleegkundige. Stoma zag er goed uit, wond geneest goed en 11 januari gaan als het goed is de hechtingen eruit.
Daarna naar de arts die haar geopereerd heeft. Hij was tevreden over het verloop van de operatie. Ze krijgt een speciaal soort scan (de exacte term is bij Henk, pa en Rita niet blijven hangen) waarmee bekeken wordt of er nog ergens cellen zijn achterbleven. Als dat zo is, krijgt ze geen chemo maar een hormoonbehandeling. 11 januari moet ze weer terugkomen. Dan moet ze aangeven of ze de vervolgbehandeling in Arnhem wil ondergaan of liever in Eindhoven wil blijven voor controle. De arts heeft nog iets gezegd over die hormoonbehandeling: "Als je die hebt gehad, kun je weer jaren mee." Hoopgevend!
#beatcancer
Hartelijke groeten,
Martine
Controle
Gisteren is Rita voor controle in het ziekenhuis geweest. Eerst bij de stomaverpleegkundige. Stoma zag er goed uit, wond geneest goed en 11 januari gaan als het goed is de hechtingen eruit.
Daarna naar de arts die haar geopereerd heeft. Hij was tevreden over het verloop van de operatie. Ze krijgt een speciaal soort scan (de exacte term is bij Henk, pa en Rita niet blijven hangen) waarmee bekeken wordt of er nog ergens cellen zijn achterbleven. Als dat zo is, krijgt ze geen chemo maar een hormoonbehandeling. 11 januari moet ze weer terugkomen. Dan moet ze aangeven of ze de vervolgbehandeling in Arnhem wil ondergaan of liever in Eindhoven wil blijven voor controle. De arts heeft nog iets gezegd over die hormoonbehandeling: "Als je die hebt gehad, kun je weer jaren mee." Hoopgevend!
#beatcancer
Hartelijke groeten,
Martine
dinsdag 7 december 2010
Rita is thuis
Het viel haar tegen, de reis. Geen wonder natuurlijk! Nu ligt ze als een prinses in haar nieuwe kamer en heeft al geworsteld om een kop bouillon binnen te krijgen. Ze is blij met haar nieuwe kamer en badkamer. Wel is ze nog steeds misselijk en heel zwak. Ze weegt nog geen 45 kilo!
De stoma-verpleegkundige is al langsgeweest.
Ze is heel blij met alle lieve kaartjes, mailtjes, sms'jes, kortom met alle belangstelling.
14 december staat het volgende bezoekje aan het ziekenhuis in Eindhoven op de planning. Een gesprek met de arts die haar geopereerd heeft. Later vinden de controles in Arnhem plaats en komt ze onder behandeling van een oncoloog.
Bezoek is welkom, maar alsjeblieft na overleg. Het telefoonnummer van pa is (0318) 591 335.
#beatcancer
Hartelijke groeten,
Martine
De stoma-verpleegkundige is al langsgeweest.
Ze is heel blij met alle lieve kaartjes, mailtjes, sms'jes, kortom met alle belangstelling.
14 december staat het volgende bezoekje aan het ziekenhuis in Eindhoven op de planning. Een gesprek met de arts die haar geopereerd heeft. Later vinden de controles in Arnhem plaats en komt ze onder behandeling van een oncoloog.
Bezoek is welkom, maar alsjeblieft na overleg. Het telefoonnummer van pa is (0318) 591 335.
#beatcancer
Hartelijke groeten,
Martine
Rita komt naar huis!
Zojuist dan eindelijk het verlossende telefoontje: Rita is onderweg naar huis. Rond kwart over zes is ze waarschijnlijk thuis. Total loss, dat kan niet anders. Pa en Henk hebben haar opgehaald.
Er valt nog niet zoveel te vertellen. De 14e moet ze weer terug naar het ziekenhuis voor de uitslagen.
Tot zover even, ik ga nu snel bloemen halen!
#beatcancer
Hartelijke groeten,
Martine
Er valt nog niet zoveel te vertellen. De 14e moet ze weer terug naar het ziekenhuis voor de uitslagen.
Tot zover even, ik ga nu snel bloemen halen!
#beatcancer
Hartelijke groeten,
Martine
maandag 6 december 2010
Rita komt naar huis!
We weten nog niet precies van de hoed en de rand, maar Rita komt morgen naar huis! Morgenochtend kunnen we haar ophalen.
Dat betekent vandaag nog even flink gas geven met de verbouwing, maar het lijkt te gaan lukken. De afvoer van de badkamer is aangesloten op het riool, de laminaatvloer ligt er bijna in, aan de laatste loodjes wordt hard gewerkt.
Rita krijgt in ieder geval twee keer per dag gespecialiseerde stoma-thuiszorg, verder hebben we nog geen idee van hoe of wat.
Als we meer weten melden we ons weer!
Dat betekent vandaag nog even flink gas geven met de verbouwing, maar het lijkt te gaan lukken. De afvoer van de badkamer is aangesloten op het riool, de laminaatvloer ligt er bijna in, aan de laatste loodjes wordt hard gewerkt.
Rita krijgt in ieder geval twee keer per dag gespecialiseerde stoma-thuiszorg, verder hebben we nog geen idee van hoe of wat.
Als we meer weten melden we ons weer!
zaterdag 4 december 2010
Zaterdag 4 december 2010
Gisteren ben ik met pa naar Rita geweest. Het ging niet zo goed. Ze hield niets binnen en was erg misselijk. Die ochtend had de zaalarts haar verteld dat dit vaak voorkomt bij een chemospoeling. We maakten ons zorgen, ze heeft ook blaasontsteking opgelopen, had iets koorts maar hield niets binnen. En met blaasontsteking moet je veel drinken weet deze ervaringsdeskundige…
Maar omdat al haar slangetjes eruit waren, kreeg ze dus geen extra vocht binnen, wat ook voor haar nieren heel belangrijk is. En omdat ze nog maar ruim 45 kilo weegt, maakten we ons ook zorgen om dat eten. Ook de speciale drankjes die we vanuit huis meenamen (er is voorraad voor een heel weeshuis) bleven er niet in.
Gelukkig belde Rita vanochtend dat het alweer beter gaat en dat het eten er ook in blijft nu.
Naar huis
De datum van ontslag is nog een beetje een raadsel. Aanstaande maandagmorgen overleggen de artsen wanneer ze naar huis mag.
Ondertussen
Gaat de verbouwing hier gestaag voort. Tandje erbij vanwege genoemd maandagmorgenoverleg, dat wel. Het behang is prachtig geworden, de spoelinstallatie van de wc zit erin, betegeld en al, water is aangesloten. Nu de afvoer naar buiten nog. Daar moet waarschijnlijk een kraantje aan te pas komen. Het is nu zaterdagavond en Henk is nog volop bezig met de laminaatvloer.
Dank
Het lukt Rita nog niet om telefoongesprekken te voeren, da’s nog te veel gevraagd. Ze is ontzettend moe. Ze is heel blij met alle post, mailtjes, sms’jes en groetjes, soms via via. Hartelijk bedankt daarvoor!
Vanavond zijn we niet op bezoek geweest, maar hebben we gebeld. Er lag zoveel sneeuw!
#beatcancer
Hartelijke groeten,
Martine
vrijdag 3 december 2010
Vrijdag 2 december 2010
Langzaam maar zeker gaat het iets de goede kant op. Rita heeft zelf al alleen een paar meter gelopen! Alle slangetjes zijn eruit, ook die van de voeding. Nog niet alle voeding blijft erin, maar da’s ook niet zo gek, dachten wij…. De pijnstillers zijn vervangen door paracetamol. De wond voelt soms nog wel pijnlijk. Rita heeft een druk schema: zaalarts, fysiotherapie, diëtiste, verpleegsters. Ze praat straks vast ook met een zachte g… Wel gezellig, die Brabanders!
De belangstelling is overweldigend! Kaartjes, mailtjes, telefoontjes, sms’jes, aanbiedingen om naar Eindhoven te rijden, we zijn er heel blij mee. Het doet Rita en ons heel goed!
De verbouwing hier vordert gestaag. Fijn, zo’n flexibele aannemer die zijn schema omgooit omdat er alsnog een wc in het badkamertje geplaatst moet worden. Vandaag is het behangteam druk aan de slag. Gisteren is het plafond gesausd. Het wordt mooi! Dat wordt straks een fijn plekje om in alle rust te kunnen herstellen.
Hier wordt nog volop Sinterklaas gevierd. Overal komt ie langs, over drukke schema’s gesproken. Benieuwd of hij ook nog het ziekenhuis aandoet…
Wij houden hoop! Hopen jullie met ons mee?
#beatcancer
Hartelijke groeten,
Martine
maandag 29 november 2010
29 november 2010
Sneeuw
Sneeuw en een drukke avondspits. Het geplande ziekenhuisbezoek hebben we maar even vervangen door een telefoontje aan Rita. Ze ligt niet op de Medi-care maar op de chirurgie-afdeling. Daar is ze gisteren om 16:30 uur naartoe gegaan.
Infuus
Het infuus voor de voeding (naald zit in haar nek) zat gisterenavond niet goed. Gevolg: dikke nek en pijnlijk oor en zere keel. Schijnt vaker voor te komen. Gisteren is het infuus verwijderd, en vanmorgen opnieuw aangebracht. Over voeding gesproken: vandaag heeft ze voor het eerst bouillon op! Ze praat niet heel duidelijk (ze was heel moe) dus ik verstond “borrel”. Dacht nog, wat een eersteklas ziekenhuis zeg ;-)
Die sondevoeding die ze krijgt is erg duur, vandaar dat per dag wordt bekeken of sondevoeding nog nodig is en dan pas wordt besteld. Vanavond krijgt ze in ieder geval deze voeding weer… Overigens is ook de diëtiste nog langs geweest.
Die sondevoeding die ze krijgt is erg duur, vandaar dat per dag wordt bekeken of sondevoeding nog nodig is en dan pas wordt besteld. Vanavond krijgt ze in ieder geval deze voeding weer… Overigens is ook de diëtiste nog langs geweest.
Fysiotherapie
Vandaag is ook de fysiotherapeut geweest. Om te leren hoe slijm opgehoest moet worden en… om 5 meter te lopen! Weliswaar tussen twee mensen in en daarna een uur voor pampus liggen, maar toch…
Slangetjes
Het slangetje in haar neus dat maagzuur moest afvoeren, zit er nog maar is afgedopt. Anders zou de bouillon er met dezelfde vaart weer uitkomen. Van de drie drains zijn er inmiddels twee weg. De wond is nog wel pijnlijk.
Pijnstillers
Omdat ze bijna van de wereld was door de pijnstillers zijn de doses iets teruggebracht.
Dank!
Nogmaals bedankt voor alle aanbiedingen om te rijden. Zeer welkom en hartstikke fijn! Ook bedankt voor alle belangstelling, mailtjes, sms, Hyves, Facebook, Twitter, het doet ons zo goed!
Bezoek
Er mogen maar twee personen tegelijk bij Rita op bezoek komen, het is daarom handig even te bellen of mailen om te overleggen als je wilt gaan.
Post
Wil je Rita een kaartje sturen, dan is dit het postadres
Catharina-ziekenhuist.a.v. Rita Floor
10e etage, kamer 12
Postbus 1350
5602 ZA Eindhoven
Mailen kan ook: ritafloor@live.nl Wij zorgen dat ze de printjes krijgt!
#beatcancer
Hartelijke groeten,
Martine
zondag 28 november 2010
zondag 28 november 2010
Vanmiddag zijn Henk en pa weer naar Rita geweest. Ze was al weer beter aanspreekbaar. Vandaag had ze al geprobeerd te staan tijdens het bed verschonen, en gauw weer gaan zitten…
Ze heeft geen pijn, want ze krijgt medicatie. Die medicatie zijn ze aan het afbouwen, nu gaan ze verder met paracetamol door de sondevoeding. Dan kan haar lichaam daar aan wennen. Ze is nog wel heel moe.
Vanavond gaat ze naar de Medi-care.
Wil je haar een berichtje sturen, dan kan dat naar Ritafloor@live.nl Wij zorgen dat ze de printjes van de mailtjes krijgt! Post kan naar ons adres: Roekelseweg 68, 6733 BR Wekerom.
Dank!
Ze heeft al aardig wat mailtjes gehad en ook komen er nog steeds kaarten binnen. Wordt allemaal heel erg gewaardeerd! We hebben ook al aanbiedingen gekregen van mensen die willen rijden naar Eindhoven. Super bedankt! We maken er graag gebruik van.
Verbouwing
De badkamer staat al! Muurtje staat, kozijn zit erin, zwaluwstaartplaten zitten erin, vloerverwarming zit erin en de vloer is gestort. Morgen wateraansluiting en waterdicht maken. Dinsdag betegelen. Er zit schot in!
#beatcancer
Hartelijke groeten,
Martine
zaterdag 27 november 2010
The Day after - 27 november 2010
Vergeetachtig
Vanavond zijn Henk en pa bij Rita geweest. Ze was stukken beter aanspreekbaar dan gisteren, maar nog wel vergeetachtig. Nog steeds op de intensive care. Zoals het er nu naar uitziet, gaat ze maandag naar de medium-care.
Doktersbezoek
Vandaag is de dokter langs geweest en heeft het verhaal van de operatie aan Rita uitgelegd. Reproduceren was moeilijk, ze is nog erg vergeetachtig. Volgens Henk is ook haar baarmoeder weggehaald, en waren er veel kankercellen in de buurt van de nieren gevonden. Misschien verklaart dat waarom in eerste instantie een nier er helemaal mee opgehouden was en de andere ook niet naar behoren functioneerde? We weten het niet. Goede vraag om aan de dokter te stellen! Overigens heeft ze ook een stoma gekregen bij de operatie, daar waren die stipjes voor. 2 meter van de dunne darm is weggehaald. Overigens zit ze aan alle kanten aan slangetjes vast...
Uit bed
Rita was ook even uit bed geweest, maar dat was niet goed bevallen, het zakje met maagzuur was vol geweest, waardoor ze moest overgeven.
Yvonne, dank voor je uitgebreide reactie en dankjewel voor de goede zorgen!
Iedereen bedankt voor alle lieve sms'jes, mailtjes, berichtjes, we zorgen dat Rita ze krijgt.
#beatcancer
Hartelijke groeten,
Martine
vrijdag 26 november 2010
D-Day 26 november 2010
Gisteren vertrok Rita dan, tas mee, een "hou je haaks", en daar ging ze. Wij passen thuis op haar mobiel, maar er zijn telefoons genoeg in het ziekenhuis, dus belde ze 's avonds al. Geïnstalleerd en wel, ze had ook al wat drankjes op (vast geen Prosecco), en er waren ook links en rechts al wat stipjes op haar buik gezet.
Wachten
En toen begon vandaag het lange wachten. Blijkbaar hadden we allemaal dezelfde strategie: hard aan het werk. Dat moest ook wel, want als Rita weer thuiskomt, willen we de slaapkamer beneden in het huis van pa verbouwd hebben: nieuw plafond, een badkamer met douche en wastafel, een mooi behangetje, noem maar op. Dan voelt ze zich tenminste lekker thuis en prettig als ze aan het revalideren en herstellen is.
Telefoontje
Begin van de avond kwam dan eindelijk het verlossende telefoontje van de behandelend arts. De operatie is goed verlopen, er waren wel meer aangetaste plekken dan van te voren was gedacht. De arts was “gematigd positief”. Een deel van de dunne darm, een deel van de dikke darm, eierstokken, buikschors zijn weggehaald. Vervolgens zijn dunne darm en dikke darm weer aan elkaar gemaakt. Ook de chemospoeling in de buik is goed verlopen.
Rita ligt op de intensive care en moet daar een paar dagen blijven.
Om 18:45 uur zijn pa en Henk vertrokken richting Eindhoven. Als ze thuis zijn, schrijf ik hier weer een stukje over.
Keep your fingers crossed, doen wij ook. Wij houden hoop!
We weten niet hoe lang Rita op de intensive care verblijft. Ze is daar niet bereikbaar. Wil je haar een hart onder de riem steken? Dan kun je altijd een mailtje sturen naar ritafloor@live.nl Wij zorgen ervoor dat ze de printjes van de mailtjes krijgt.
Post kan naar de Roekelseweg 68, 6733 BR Wekerom.
#beatcancer
Hartelijke groeten,
Martine
Wachten
En toen begon vandaag het lange wachten. Blijkbaar hadden we allemaal dezelfde strategie: hard aan het werk. Dat moest ook wel, want als Rita weer thuiskomt, willen we de slaapkamer beneden in het huis van pa verbouwd hebben: nieuw plafond, een badkamer met douche en wastafel, een mooi behangetje, noem maar op. Dan voelt ze zich tenminste lekker thuis en prettig als ze aan het revalideren en herstellen is.
Telefoontje
Begin van de avond kwam dan eindelijk het verlossende telefoontje van de behandelend arts. De operatie is goed verlopen, er waren wel meer aangetaste plekken dan van te voren was gedacht. De arts was “gematigd positief”. Een deel van de dunne darm, een deel van de dikke darm, eierstokken, buikschors zijn weggehaald. Vervolgens zijn dunne darm en dikke darm weer aan elkaar gemaakt. Ook de chemospoeling in de buik is goed verlopen.
Rita ligt op de intensive care en moet daar een paar dagen blijven.
Om 18:45 uur zijn pa en Henk vertrokken richting Eindhoven. Als ze thuis zijn, schrijf ik hier weer een stukje over.
Keep your fingers crossed, doen wij ook. Wij houden hoop!
We weten niet hoe lang Rita op de intensive care verblijft. Ze is daar niet bereikbaar. Wil je haar een hart onder de riem steken? Dan kun je altijd een mailtje sturen naar ritafloor@live.nl Wij zorgen ervoor dat ze de printjes van de mailtjes krijgt.
Post kan naar de Roekelseweg 68, 6733 BR Wekerom.
#beatcancer
Hartelijke groeten,
Martine
woensdag 24 november 2010
Naar Eindhoven
Morgen is het dan zover. Om 14.45 uur word ik verwacht in Eindhoven. Straks tasje pakken. Ik ga op reis en neem mee......
Yvonne (instructrice van de dansclub) brengt mij weg. Haar ouders wonen in Eindhoven. Kan ze mooi daar ook op bezoek en 's avonds wil ze dan nog even op het bezoekuur komen.
Vrijdag mag ik al vroeg naar de ok. Om 7.45 uur wel te zijn. Zal dan al wel lang en breed wakker zijn. Zo'n eerste nachtje daar is ook weer wennen. In een ziekenhuis zijn ze al vroeg in touw. Bij de werkoverdracht is het rumoerig (vooral als je vlak bij het kamertje van de verpleging ligt). Dat had ik tenminste in Arnhem.
Ik bedank bij dezen iedereen die de afgelopen periode aan mij heeft gedacht door middel van een kaartje, bezoekje, telefoontje, smsje, bloemetje, blogreactie, mailtje, muziekje, cadeautje, allerlei lekkers om te eten. Vergeet ik nog wat?? Zo ja, ook dank daarvoor dan. Jan en Froukje dank jullie wel voor het trouw de post uit de brievenbus halen.
Ik neem mijn mobiel niet mee. Op vrijdag ben ik de hele dag onder narcose en zaterdag en zondag lig ik op de intensive care, daar is een mobiel vast niet toegestaan. Ik verwacht dat ik dan ook nog niet in staat ben er iets mee te doen, dus lekker thuis laten die mobiel.
Ik heb aan Martine gevraagd of ze mijn blog wil bijhouden. Dat wil ze graag doen. Zij zal wel vermelden hoe de operatie verlopen is. Dan weet een ieder toch hoe het met mij is.
Een hartelijke groet van mij aan jullie allemaal en tot ziens, horens, spreeks.
Yvonne (instructrice van de dansclub) brengt mij weg. Haar ouders wonen in Eindhoven. Kan ze mooi daar ook op bezoek en 's avonds wil ze dan nog even op het bezoekuur komen.
Vrijdag mag ik al vroeg naar de ok. Om 7.45 uur wel te zijn. Zal dan al wel lang en breed wakker zijn. Zo'n eerste nachtje daar is ook weer wennen. In een ziekenhuis zijn ze al vroeg in touw. Bij de werkoverdracht is het rumoerig (vooral als je vlak bij het kamertje van de verpleging ligt). Dat had ik tenminste in Arnhem.
Ik bedank bij dezen iedereen die de afgelopen periode aan mij heeft gedacht door middel van een kaartje, bezoekje, telefoontje, smsje, bloemetje, blogreactie, mailtje, muziekje, cadeautje, allerlei lekkers om te eten. Vergeet ik nog wat?? Zo ja, ook dank daarvoor dan. Jan en Froukje dank jullie wel voor het trouw de post uit de brievenbus halen.
Ik neem mijn mobiel niet mee. Op vrijdag ben ik de hele dag onder narcose en zaterdag en zondag lig ik op de intensive care, daar is een mobiel vast niet toegestaan. Ik verwacht dat ik dan ook nog niet in staat ben er iets mee te doen, dus lekker thuis laten die mobiel.
Ik heb aan Martine gevraagd of ze mijn blog wil bijhouden. Dat wil ze graag doen. Zij zal wel vermelden hoe de operatie verlopen is. Dan weet een ieder toch hoe het met mij is.
Een hartelijke groet van mij aan jullie allemaal en tot ziens, horens, spreeks.
vrijdag 19 november 2010
Nog 1 weekje
We vorderen. Nog 1 weekje en dan is het eindelijk zo ver. Over een weekje zijn de artsen druk met de operatie bezig. Het mag voor mij nou ook wel een keer. Ben er wel aan toe.
Deze week gaat het beter als vorige week. Merk dat ik minder moe ben als vorige week. Kom nu ook gelukkig weer iets aan. Het gaat wel niet hard maar elk onsje telt. Ik word ook goed verwend door iedereen. Ik krijg van allerlei lekkers toegestopt om maar aan te komen. Ik heb nu aardig de grens gevonden tot hoever ik kan gaan met het eten. Probeer het zoveel mogelijk over de dag te verdelen, dat gaat beter.
De dagen gaan toch best wel snel. Er komt regelmatig bezoek wat voor afleiding zorgt. Gelukkig houdt iedereen rekening met de tijd, 3 kwartier bezoek dat gaat het beste. Ik hoef dan daarna niet zo lang te herstellen om de moeheid weer kwijt te raken.
Ik krijg nog bericht vanuit Eindhoven hoe laat ik donderdags verwacht word. Ben benieuwd.
Voordat ik naar het ziekenhuis ga schrijf ik nog wel even een berichtje. Tot dan.
Deze week gaat het beter als vorige week. Merk dat ik minder moe ben als vorige week. Kom nu ook gelukkig weer iets aan. Het gaat wel niet hard maar elk onsje telt. Ik word ook goed verwend door iedereen. Ik krijg van allerlei lekkers toegestopt om maar aan te komen. Ik heb nu aardig de grens gevonden tot hoever ik kan gaan met het eten. Probeer het zoveel mogelijk over de dag te verdelen, dat gaat beter.
De dagen gaan toch best wel snel. Er komt regelmatig bezoek wat voor afleiding zorgt. Gelukkig houdt iedereen rekening met de tijd, 3 kwartier bezoek dat gaat het beste. Ik hoef dan daarna niet zo lang te herstellen om de moeheid weer kwijt te raken.
Ik krijg nog bericht vanuit Eindhoven hoe laat ik donderdags verwacht word. Ben benieuwd.
Voordat ik naar het ziekenhuis ga schrijf ik nog wel even een berichtje. Tot dan.
vrijdag 12 november 2010
Kalfje geboren
Weer bijna een weekje verder. Nog 2 weekjes maar en dan mag ik naar Eindhoven. Er komt dus schot in.
Het aankomen wil deze week niet lukken. Het gewicht blijft elke morgen ongeveer hetzelfde. Eens zien hoe we daar nou weer verandering in kunnen brengen. Wellicht gaan de ossehaasjes helpen die ik maandagavond kreeg. Buurvrouw Esther kwam mij verrassen. Ik was helemaal beduusd. Een heel dienblad vol! Aan de hele familie Pluim: dank jullie wel. Intussen hebben we de ossehaasjes al even getest. Lekker hoor.
Verder was het wel een lekker rustig weekje. Behalve woensdagavond, consternatie: op deel loeide een koe heel hard. Mijn vader hoorde hem en het klonk niet normaal. Dus hij is gelijk gaan kijken en zag dat er pootjes achter uit kwamen. Gelijk Henk en Jaap geroepen, zo moesten direct komen helpen trekken. Er moest nog even flink getrokken worden en daar was tie dan: een stiertje. Ik begreep dat hij het moeilijk had, dus gelijk een emmer water over de kop en toen kwam die wel bij. Niemand had er op gerekend dat die koe drachtig was. Het zijn mestkoeien die op deel staan en die worden niet geacht een kalf te krijgen. Maar ja, soms zit er 1 bij. De voorgeschiedenis ken je niet van zo'n beest, die worden ergens op een markt gekocht en je krijgt er geen tekst en uitleg bij. De buren gebeld, daar zijn de koeien van. Snel was de familie Pluim aanwezig om koe en kalf op te halen, zodat ze lekker bij hun thuis in een eigen stalletje konden.
De volgende dag is Martine met de kinderen wezen kijken. Het kalfje deed het goed.
Gisteren kwam Yvonne, zij is de instructrice van de dansclub Fit in Line. Ze kwam een ordner brengen. Alle dansers en ook de leden van het demoteam, Dance Sensation, hadden speciaal voor mij iets gemaakt. Op A4tjes in plastic hoesjes, keurig verzorgd. Allemaal mooie woorden, kaarten, gedichten, verhaaltjes en goede wensen. 't is een heel mooi boek geworden. Ik ben begonnen met lezen, heel bijzonder allemaal, dit raakt me wel. Er zijn ook mensen bij waarvan ik me niet bedenken kan welk gezicht daarbij hoort. Binnenkort nog maar eens aan Yvonne vragen. In ieder geval: hartelijk dank voor het vele werk wat ervoor verzet is. Voor mij weer een extra steun positief te blijven.
Ben intussen Mark aan het helpen om eikels te kraken met de notekraker. Hij heeft al een paar keer van mij noten mogen kraken en nu wil hij het met eikels ook proberen. Hij heeft al wel door dat je die niet kunt eten. Die zijn niet lekker, maar kraken is natuurlijk wel leuk. Beetje troep maken, kan opa het weer opruimen.
Ga nu stoppen. Mijn vader heeft de accordeon klaar gezet, dus ik mag weer een stukje gaan spelen. Aan de Amsterdamse grachten...........
Het aankomen wil deze week niet lukken. Het gewicht blijft elke morgen ongeveer hetzelfde. Eens zien hoe we daar nou weer verandering in kunnen brengen. Wellicht gaan de ossehaasjes helpen die ik maandagavond kreeg. Buurvrouw Esther kwam mij verrassen. Ik was helemaal beduusd. Een heel dienblad vol! Aan de hele familie Pluim: dank jullie wel. Intussen hebben we de ossehaasjes al even getest. Lekker hoor.
Verder was het wel een lekker rustig weekje. Behalve woensdagavond, consternatie: op deel loeide een koe heel hard. Mijn vader hoorde hem en het klonk niet normaal. Dus hij is gelijk gaan kijken en zag dat er pootjes achter uit kwamen. Gelijk Henk en Jaap geroepen, zo moesten direct komen helpen trekken. Er moest nog even flink getrokken worden en daar was tie dan: een stiertje. Ik begreep dat hij het moeilijk had, dus gelijk een emmer water over de kop en toen kwam die wel bij. Niemand had er op gerekend dat die koe drachtig was. Het zijn mestkoeien die op deel staan en die worden niet geacht een kalf te krijgen. Maar ja, soms zit er 1 bij. De voorgeschiedenis ken je niet van zo'n beest, die worden ergens op een markt gekocht en je krijgt er geen tekst en uitleg bij. De buren gebeld, daar zijn de koeien van. Snel was de familie Pluim aanwezig om koe en kalf op te halen, zodat ze lekker bij hun thuis in een eigen stalletje konden.
De volgende dag is Martine met de kinderen wezen kijken. Het kalfje deed het goed.
Gisteren kwam Yvonne, zij is de instructrice van de dansclub Fit in Line. Ze kwam een ordner brengen. Alle dansers en ook de leden van het demoteam, Dance Sensation, hadden speciaal voor mij iets gemaakt. Op A4tjes in plastic hoesjes, keurig verzorgd. Allemaal mooie woorden, kaarten, gedichten, verhaaltjes en goede wensen. 't is een heel mooi boek geworden. Ik ben begonnen met lezen, heel bijzonder allemaal, dit raakt me wel. Er zijn ook mensen bij waarvan ik me niet bedenken kan welk gezicht daarbij hoort. Binnenkort nog maar eens aan Yvonne vragen. In ieder geval: hartelijk dank voor het vele werk wat ervoor verzet is. Voor mij weer een extra steun positief te blijven.
Ben intussen Mark aan het helpen om eikels te kraken met de notekraker. Hij heeft al een paar keer van mij noten mogen kraken en nu wil hij het met eikels ook proberen. Hij heeft al wel door dat je die niet kunt eten. Die zijn niet lekker, maar kraken is natuurlijk wel leuk. Beetje troep maken, kan opa het weer opruimen.
Ga nu stoppen. Mijn vader heeft de accordeon klaar gezet, dus ik mag weer een stukje gaan spelen. Aan de Amsterdamse grachten...........
vrijdag 5 november 2010
Mag het een kilo meer zijn?
We zijn intussen een kilo verder. Het ging lekker de afgelopen week met het aankomen. Nu weer tijd voor een berichtje. De dagen verlopen rustig. Hoef er niet meer op uit voor de noodzakelijke onderzoeken. Ik kreeg woensdag een telefoontje van het ziekenhuis in Arnhem. De arts die mij de allereerste keer onder handen heeft genomen om te proberen de dubbel J katheters te plaatsen belde. Met een aantal andere artsen hadden ze mijn situatie besproken. Het type inwendige katheters wat ik heb kan 3 maanden blijven zitten, daarna moeten ze vervangen worden door een stel nieuwe. Hij wilde een afspraak maken voor half december. Maar ja, dan hoop ik net weer terug te zijn van de operatie in Eindhoven. Dit vond hij dan toch niet zo'n goed plan. Hij stelde voor om dan begin januari een afspraak te maken om weer in Arnhem te verschijnen. Ik krijg nog een uitnodiging voor dag en tijdstip.
Gisteren kreeg ik weer 2 dozen met energiedrankjes thuis bezorgd. Kan voorlopig dus weer vooruit. Het is de bedoeling dat ik 2 flesjes per dag drink tot het moment dat ik weer op mijn oude gewicht zit. Moet nu nog 3,5 kg. Heb dus nog wel een taak. Er zitten flesjes bij op melkbasis en nu ook flesjes op sapbasis. Die op sapbasis heb ik nog niet eerder gehad, eens kijken hoe dat smaakt. Van de flesjes op yoghurtbasis heb ik aangegeven dat ze die niet meer hoeven te sturen. Die zijn me te zuur. Ik merk dat, sinds ik uit het ziekenhuis ben, iets wat zuur is me niet meer smaakt. De rillingen lopen me dan over de rug, brrrrrrrrr.
Intussen ben ik ook weer begonnen met accordeon spelen, een kwartiertje tot maximaal een half uur. Mijn vader zet dan de accordeon op mijn schoot zodat ik niet hoef te tillen. Zo'n ding weegt toch bijna 10 kilo. Het doet me wel weer goed te kunnen spelen, het verzet de zinnen. Je moet namelijk op de noten letten en zorgen dat je het nummer goed en netjes speelt. En... meestal zijn het vrolijke nummers. Ik heb van de club ook weer 4 nieuwe stukken gekregen om te leren. Deze worden dan met de uitvoering in maart gespeeld. Er zitten wel een paar lastige stukken bij, maar het is te doen na de nodige oefening. Van 1 nummer heb ik de 2e partij. Dus geen melodiepartij. Als je dat speelt heb je geen idee waar het over gaat. Die laat ik maar even voor wat het is.
Ik merk dat ik wat minder tussendoor op de bank hoef te liggen om uit te rusten. Mijn middagslaapje hou ik er trouw in. Ik slaap dan toch zeker wel een uur, heb dat dus echt nodig. Verder voel ik me wel sterker, komt natuurlijk ook door de toename van het gewicht. Sinds ik uit het ziekenhuis ben ben ik 3 kg aangekomen. Dat gaat de goeie kant op. Gelukkig. Tot de volgende keer.
Gisteren kreeg ik weer 2 dozen met energiedrankjes thuis bezorgd. Kan voorlopig dus weer vooruit. Het is de bedoeling dat ik 2 flesjes per dag drink tot het moment dat ik weer op mijn oude gewicht zit. Moet nu nog 3,5 kg. Heb dus nog wel een taak. Er zitten flesjes bij op melkbasis en nu ook flesjes op sapbasis. Die op sapbasis heb ik nog niet eerder gehad, eens kijken hoe dat smaakt. Van de flesjes op yoghurtbasis heb ik aangegeven dat ze die niet meer hoeven te sturen. Die zijn me te zuur. Ik merk dat, sinds ik uit het ziekenhuis ben, iets wat zuur is me niet meer smaakt. De rillingen lopen me dan over de rug, brrrrrrrrr.
Intussen ben ik ook weer begonnen met accordeon spelen, een kwartiertje tot maximaal een half uur. Mijn vader zet dan de accordeon op mijn schoot zodat ik niet hoef te tillen. Zo'n ding weegt toch bijna 10 kilo. Het doet me wel weer goed te kunnen spelen, het verzet de zinnen. Je moet namelijk op de noten letten en zorgen dat je het nummer goed en netjes speelt. En... meestal zijn het vrolijke nummers. Ik heb van de club ook weer 4 nieuwe stukken gekregen om te leren. Deze worden dan met de uitvoering in maart gespeeld. Er zitten wel een paar lastige stukken bij, maar het is te doen na de nodige oefening. Van 1 nummer heb ik de 2e partij. Dus geen melodiepartij. Als je dat speelt heb je geen idee waar het over gaat. Die laat ik maar even voor wat het is.
Ik merk dat ik wat minder tussendoor op de bank hoef te liggen om uit te rusten. Mijn middagslaapje hou ik er trouw in. Ik slaap dan toch zeker wel een uur, heb dat dus echt nodig. Verder voel ik me wel sterker, komt natuurlijk ook door de toename van het gewicht. Sinds ik uit het ziekenhuis ben ben ik 3 kg aangekomen. Dat gaat de goeie kant op. Gelukkig. Tot de volgende keer.
donderdag 28 oktober 2010
Wachten
Intussen zijn we al weer een paar dagen verder. De tijd gaat toch wel snel vind ik. Tijd die ik gebruik om aan te sterken. Ik probeer steeds mijn grenzen wat te verleggen. Het inplakken van alle kaarten die ik ontvangen heb is een goed tijdverdrijf. Ik word er niet zo moe van en probeer de tijd steeds iets langer te rekken dat ik met dat klusje bezig ben. Voorlopig ben ik er nog niet klaar mee. Verder is het lezen van de krant een uitgebreide dagelijkse bezigheid geworden. Dat kan ik nu op mijn gemak doen. En heb de dagelijkse mailtjes te beantwoorden, ik probeer dat wel zo veel mogelijk maar er glippen er wel eens een paar tussendoor. Ook zijn er mailtjes niet beantwoord die ik kreeg toen ik net uit het ziekenhuis was. Had er toen ff de puf niet voor. Heb intussen 3x korte tijd op de hometrainer gezeten. De eerste 2x vond ik een minuut al lang zat. Straks heb ik het toch 5 minuten vol gehouden. Zien dat we het elke dag een beetje opbouwen. Stel me dan maar voor dat ik lekker in het zonnetje fiets. Zon is er trouwens niet te zien op dit moment. Wat een triest weer. Kom dus nu ook niet buiten. Kreeg gisteravond weer een hele grote fruitmand, deze keer van Natasja en Annemiek. Dames lekker hoor, en gezond. Ben er maar gelijk 's avonds aan begonnen. 't was weer eens ouderwets gezellig, als vanouds om weer eens lekker samen over paarden kunnen praten. Ouwe herinneringen opgehaald. Annemiek succes volgende week als je op concours gaat in Wierden. Zorg dat je al die gasten er af rijdt.
Hoor wel weer hoe het afgelopen is.
En Natasja, voor jou ook belangrijke week, je oudste voor het eerst naar school. Gelukkig heeft ze er zin in.
Oh hoor net dat van het weekend de klok een uur terug moet. Waarschijnlijk weet iedereen dat maar ik had het ff niet in beeld. Van die alle daagse dingen die aan je voorbij gaan. Ik signaleer dat mijn dagindeling er zo anders uit ziet dan 3 maanden geleden. Wat kan je leven veranderen. Die ziekenhuisopname en latere uitslag gooit wel alles in de war. Maar... de artsen gaan er wat aan doen. Ik richt mijn blik dus vooruit naar 26 november. Dit duurt nog even en probeer me intussen te vermaken.
Later meer...
Hoor wel weer hoe het afgelopen is.
En Natasja, voor jou ook belangrijke week, je oudste voor het eerst naar school. Gelukkig heeft ze er zin in.
Oh hoor net dat van het weekend de klok een uur terug moet. Waarschijnlijk weet iedereen dat maar ik had het ff niet in beeld. Van die alle daagse dingen die aan je voorbij gaan. Ik signaleer dat mijn dagindeling er zo anders uit ziet dan 3 maanden geleden. Wat kan je leven veranderen. Die ziekenhuisopname en latere uitslag gooit wel alles in de war. Maar... de artsen gaan er wat aan doen. Ik richt mijn blik dus vooruit naar 26 november. Dit duurt nog even en probeer me intussen te vermaken.
Later meer...
vrijdag 22 oktober 2010
Drukke dag
Om 7.00 uur gingen de alarmbellen van m'n mobiel af. tjonge jonge. Wat is dat vroeg!!! Grrr moet het bed uit. Had me liever nog ff omgedraaid maar ik moet om 8.45 uur in Arnhem zijn. Ben dat helemaal niet meer gewend zo vroeg opstaan. Gauw ff doucheje gepakt, voor zover dat nog snel gaat. Broodje gegeten en 1tje klaar gemaakt voor op de terugweg en jawel, toch gered, om 8.00 uur klaar! Kunnen we vertrekken. Pa gaat mee en rijdt. In Rijnstate was het al een drukte van belang. Gemeldt bij de balie en even later kwam mw. Dr. Ahmed mij ophalen. Ik was opgetrommeld om op controle te komen. Ze was daar enigszins verbaasd over want ze zag daar naar aanleiding van mijn dossier geen reden voor. Ik was zelf ook wel verbaasd toen ik werd opgebeld, de telefoniste wist alleen te melden dat ik op nacontrole moest komen. Nou dat zal dan wel. De arts heeft uiteraard gevraagd hoe het mij ging en of de dubbel J's nog problemen geven. Tot op heden niet. Nou dat was mooi. Verder heeft ze nog even naar mijn buik geluisterd,die zei niks terug dus ook ok. Bloeddruk was ook weer goed. Dus maar weer op weg naar huis.
Thuis ff op de bank gelegen. Ik had met Gerben afgesproken dat hij zou komen. Na overleg kwam hij een kwartiertje eerder zodat ik na zijn vertrek ook nog weer even op de bank kon rusten. En jawel, om kwart voor 12 weer in actie en op weg naar Eindhoven. Deze keer ging Henk mee. Ik kreeg in Eindhoven van Hannie uitleg over de gang van zaken voor en tijdens de operatie. Op 25 november word ik opgenomen. De 26e moet ik om 7.45 uur op de operatiekamer zijn en krijg ik een narcose. Dan beginnen de voorbereidingen door de artsen en de operatie zal beginnen rond 9.00 uur. Op het moment dat de buik open is kunnen de artsen ook mijn darmen goed bekijken. Het gaat dan voornamelijk om het gedeelte wat ze tijdens het maag- en darmonderzoek niet hebben kunnen bekijken. Mochten ze iets zien wat er op dat moment niet goed uitziet kunnen ze dat gelijk verwijderen. Verder raak ik m'n eierstokken kwijt en de blinde darm alsmede het weefsel waar ze de kankercellen hebben gezien. 's middags krijg ik dan gelijk aansluitend de chemospoeling. Dit doen ze in de buik. Moet een uur of 1,5 zitten en dan er weer uit. Buikje schoonmaken en hopelijk maken ze de buik netjes dicht. Ze kon alleen maar een indicatie geven over de duur van de operatie, het kan wel 5, 6, 7 of 8 uur 's avonds worden. Behoorlijk rekbaar dus. Daarna word ik overgebracht naar de intensive care en daar moet ik 2 dagen blijven. Als alles volgens plan verloopt ga ik daarna naar de afdeling waar ik nog een dag of 10 moet blijven. Het schijnt zo te zijn dat bij het type operatie wat ik krijg bij iedereen dubbel J kathethers geplaatst worden. Voordeeltje voor mij: die heb ik al.
Na alle uitleg weer op weg naar huis. 't was toch zeker wel 3 uur voordat we weer thuis waren. Eerst maar eens een lekker dutje gedaan, had er tenslotte naar mijn idee toch al een hele dag op zitten. Voor de rest van de dag het maar rustig aan gedaan, ff m'n blog bijgewerkt en dan lekker slapen. Welterusten.
Thuis ff op de bank gelegen. Ik had met Gerben afgesproken dat hij zou komen. Na overleg kwam hij een kwartiertje eerder zodat ik na zijn vertrek ook nog weer even op de bank kon rusten. En jawel, om kwart voor 12 weer in actie en op weg naar Eindhoven. Deze keer ging Henk mee. Ik kreeg in Eindhoven van Hannie uitleg over de gang van zaken voor en tijdens de operatie. Op 25 november word ik opgenomen. De 26e moet ik om 7.45 uur op de operatiekamer zijn en krijg ik een narcose. Dan beginnen de voorbereidingen door de artsen en de operatie zal beginnen rond 9.00 uur. Op het moment dat de buik open is kunnen de artsen ook mijn darmen goed bekijken. Het gaat dan voornamelijk om het gedeelte wat ze tijdens het maag- en darmonderzoek niet hebben kunnen bekijken. Mochten ze iets zien wat er op dat moment niet goed uitziet kunnen ze dat gelijk verwijderen. Verder raak ik m'n eierstokken kwijt en de blinde darm alsmede het weefsel waar ze de kankercellen hebben gezien. 's middags krijg ik dan gelijk aansluitend de chemospoeling. Dit doen ze in de buik. Moet een uur of 1,5 zitten en dan er weer uit. Buikje schoonmaken en hopelijk maken ze de buik netjes dicht. Ze kon alleen maar een indicatie geven over de duur van de operatie, het kan wel 5, 6, 7 of 8 uur 's avonds worden. Behoorlijk rekbaar dus. Daarna word ik overgebracht naar de intensive care en daar moet ik 2 dagen blijven. Als alles volgens plan verloopt ga ik daarna naar de afdeling waar ik nog een dag of 10 moet blijven. Het schijnt zo te zijn dat bij het type operatie wat ik krijg bij iedereen dubbel J kathethers geplaatst worden. Voordeeltje voor mij: die heb ik al.
Na alle uitleg weer op weg naar huis. 't was toch zeker wel 3 uur voordat we weer thuis waren. Eerst maar eens een lekker dutje gedaan, had er tenslotte naar mijn idee toch al een hele dag op zitten. Voor de rest van de dag het maar rustig aan gedaan, ff m'n blog bijgewerkt en dan lekker slapen. Welterusten.
woensdag 20 oktober 2010
Henk jarig
Zo zo, heerlijk geslapen vannacht. De goede berichten van de oncoloog vallen natuurlijk wel goed.
Ik bedank een ieder die mij veel sterkte hebben gewenst, even een oppepper hebben gegeven, sms-jes, kaarten etc. hebben gestuurd. Heel bijzonder te vernemen hoeveel mensen met mij meeleven. Heel waardevol voor mij.
Drukke dag gehad gisteren. Iets over 12.00 uur richting Eindhoven vertrokken. Henk reed en pa ging ook mee.
Geen last van files dus met een uurtje waren we bij het ziekenhuis. Mooi op tijd. De oncoloog gaf de uitslag door. Geen nieuwe kankercellen gevonden. Dit is een goed bericht! Hij vond dat hij met deze gegevens de operatie uit kon voeren. De datum was al gepland op 26 november. Tijdens de operatie kunnen ze dan ook de niet onderzochte delen van de dunne en dikke darm goed bekijken. Het plan is om de 2 eierstokken te verwijderen, de blinde darm en verder alle gevonden delen waar kankercellen zitten. Daarna krijg ik gelijk een chemospoeling in de buik, dat spul schijnt er 1,5 uur in te moeten zitten en dan halen ze het de buik weer uit. Buikje wordt daarna weer netjes dicht gemaakt. Dit duurt al met al wel zo'n hele dag. Verder heeft hij het verdere traject zo'n beetje doorgenomen. Na het gesprek moest ik terug naar de balie om ingeschreven te worden voor de operatie. Ik kreeg een kaartje mee voor de anaestesist, gelijk maar heen. Daar moest ik een formulier invullen, toen even wachten en op gesprek. Ik krijg uitgelegd dat ik voor de operatie een ruggeprik krijg en ook narcose. Via de ruggeprik krijg ik pijnstillers voor tijdens en na de operatie. Bloeddruk werd nog gemeten: was keurig. De vraag kwam of ik ook nog even bloed wilde gaan prikken, vooruit dan maar. Op weg naar het volgende loket. Al met al liepen we al een paar uur in het ziekenhuis. Bloed prikken ging aardig snel en om 16.00 uur waren we klaar. Op weg naar huis. File viel mee, 5 minuutjes maar vertraging. De vermoeidheid viel me mee, ik had tenslotte m'n middagslaapje gemist. Maar als de uitslag goed is kun je weer alles aan. Eventjes, want 's avonds was ik het toch wel goed zat. Lekker vroeg naar bed dan maar.
Woensdag 20 oktober: Henk is jarig. Van harte gefeliciteerd. Dat betekende dus weer..........
TAART!
Ga hopelijk vandaag dus wel weer wat aankomen. Heb van Martine 's morgens al een stukje gehad en 's middags weer een stukje taart gehad. Lekker hoor.
Zit nu naar JimJam te kijken. Ik word door het kleine grut helemaal op de hoogte gehouden van de kinderprogramma's en dvd's. Zo kom ik de tijd dus wel door.
Vrijdag mag ik nog een keer naar Eindhoven. Ik krijg dan volledige uitleg hoe de operatie in zijn werk gaat en aan wat voor slangetjes ik allemaal kom te liggen. In grote lijnen weet ik al wel het een en ander. Eens horen of ze nog wat nieuws hebben. Wordt vervolgd.
Ik bedank een ieder die mij veel sterkte hebben gewenst, even een oppepper hebben gegeven, sms-jes, kaarten etc. hebben gestuurd. Heel bijzonder te vernemen hoeveel mensen met mij meeleven. Heel waardevol voor mij.
Drukke dag gehad gisteren. Iets over 12.00 uur richting Eindhoven vertrokken. Henk reed en pa ging ook mee.
Geen last van files dus met een uurtje waren we bij het ziekenhuis. Mooi op tijd. De oncoloog gaf de uitslag door. Geen nieuwe kankercellen gevonden. Dit is een goed bericht! Hij vond dat hij met deze gegevens de operatie uit kon voeren. De datum was al gepland op 26 november. Tijdens de operatie kunnen ze dan ook de niet onderzochte delen van de dunne en dikke darm goed bekijken. Het plan is om de 2 eierstokken te verwijderen, de blinde darm en verder alle gevonden delen waar kankercellen zitten. Daarna krijg ik gelijk een chemospoeling in de buik, dat spul schijnt er 1,5 uur in te moeten zitten en dan halen ze het de buik weer uit. Buikje wordt daarna weer netjes dicht gemaakt. Dit duurt al met al wel zo'n hele dag. Verder heeft hij het verdere traject zo'n beetje doorgenomen. Na het gesprek moest ik terug naar de balie om ingeschreven te worden voor de operatie. Ik kreeg een kaartje mee voor de anaestesist, gelijk maar heen. Daar moest ik een formulier invullen, toen even wachten en op gesprek. Ik krijg uitgelegd dat ik voor de operatie een ruggeprik krijg en ook narcose. Via de ruggeprik krijg ik pijnstillers voor tijdens en na de operatie. Bloeddruk werd nog gemeten: was keurig. De vraag kwam of ik ook nog even bloed wilde gaan prikken, vooruit dan maar. Op weg naar het volgende loket. Al met al liepen we al een paar uur in het ziekenhuis. Bloed prikken ging aardig snel en om 16.00 uur waren we klaar. Op weg naar huis. File viel mee, 5 minuutjes maar vertraging. De vermoeidheid viel me mee, ik had tenslotte m'n middagslaapje gemist. Maar als de uitslag goed is kun je weer alles aan. Eventjes, want 's avonds was ik het toch wel goed zat. Lekker vroeg naar bed dan maar.
Woensdag 20 oktober: Henk is jarig. Van harte gefeliciteerd. Dat betekende dus weer..........
TAART!
Ga hopelijk vandaag dus wel weer wat aankomen. Heb van Martine 's morgens al een stukje gehad en 's middags weer een stukje taart gehad. Lekker hoor.
Zit nu naar JimJam te kijken. Ik word door het kleine grut helemaal op de hoogte gehouden van de kinderprogramma's en dvd's. Zo kom ik de tijd dus wel door.
Vrijdag mag ik nog een keer naar Eindhoven. Ik krijg dan volledige uitleg hoe de operatie in zijn werk gaat en aan wat voor slangetjes ik allemaal kom te liggen. In grote lijnen weet ik al wel het een en ander. Eens horen of ze nog wat nieuws hebben. Wordt vervolgd.
dinsdag 19 oktober 2010
Meevaller!
Ff gauw 1e reactie: Wat een opluchting, diepe zucht! De pet-scan en het maag- en darmonderzoek hebben geen nieuwe kankercellen opgeleverd dan die plekken wat ik al wist. De oncoloog had al een operatie ingepland op 26 november. Aanstaande vrijdag nog ff naar Eindhoven voor een gesprek. Dan krijg ik uitgelegd hoe de operatie precies in zijn werk gaat en wat voor soorten infuus ik ga krijgen.
Ga eerst eten, want die opdracht kreeg ik nog een keer mee. Heb nu gelukkig ook even de tijd om aan te komen voordat het 26 november is. Ik kan dan sterker de operatie in, dat komt het herstel alleen maar ten goede.
Morgen meer.
Ga eerst eten, want die opdracht kreeg ik nog een keer mee. Heb nu gelukkig ook even de tijd om aan te komen voordat het 26 november is. Ik kan dan sterker de operatie in, dat komt het herstel alleen maar ten goede.
Morgen meer.
vrijdag 15 oktober 2010
Slagroomtaart
Goeie baas heb ik toch! Vanochtend werd er een grote slagroomtaart bezorgd. Met tekst: Veel sterkte. MNM
Bij de koffie gelijk maar een stukje geproefd. Dat ging er wel in. Lekker vet die slagroom. Kan ik weer groeien! Was na het maag- en darmonderzoek toch weer 1,5 kg afgevallen. Intussen wel weer 6 onsjes bij. De rest komt ook wel. Ik voelde me wel een beetje wiebelig op de benen, maar ja wat wil je ook als je 2 dagen niet mag eten. Kon ik eigenlijk niet gebruiken. Gisteren brachten Michel en Carolina al appeltaart mee, natuurlijk ook met slagroom. Lekker hoor.
Intussen voel ik me al wel weer een stukje sterker. Vanavond nog maar een stukje taart.
Paps heeft boodschappen gedaan en biefstuk meegebracht. Gaan we straks eens ff lekker van genieten. Volgens mij gaat dit een Nederlandse biefstuk worden. In het ziekenhuis kregen we Duitse biefstuk. Lekker he Paul?? Niet te pruimen dus, geen succes. Nooit meer. Paul lag tegenover mij in het ziekenhuis. Weet dat je dit nu ook leest. Neem nog maar een lekker "energie"drankje, doe ik dat ook.
Bij de koffie gelijk maar een stukje geproefd. Dat ging er wel in. Lekker vet die slagroom. Kan ik weer groeien! Was na het maag- en darmonderzoek toch weer 1,5 kg afgevallen. Intussen wel weer 6 onsjes bij. De rest komt ook wel. Ik voelde me wel een beetje wiebelig op de benen, maar ja wat wil je ook als je 2 dagen niet mag eten. Kon ik eigenlijk niet gebruiken. Gisteren brachten Michel en Carolina al appeltaart mee, natuurlijk ook met slagroom. Lekker hoor.
Intussen voel ik me al wel weer een stukje sterker. Vanavond nog maar een stukje taart.
Paps heeft boodschappen gedaan en biefstuk meegebracht. Gaan we straks eens ff lekker van genieten. Volgens mij gaat dit een Nederlandse biefstuk worden. In het ziekenhuis kregen we Duitse biefstuk. Lekker he Paul?? Niet te pruimen dus, geen succes. Nooit meer. Paul lag tegenover mij in het ziekenhuis. Weet dat je dit nu ook leest. Neem nog maar een lekker "energie"drankje, doe ik dat ook.
Gert
Ik loop d'r al een poosje tegen aan te hikken. 15 oktober. Dat is de sterfdag van Gert. Nare dag. Vandaag is 't al weer 3 jaar geleden. Al weer of pas. Het lijkt nog als de dag van gisteren. 's Morgens ging hij nog vrolijk weg om nooit meer terug te komen. In de periode daarna krabbel je weer op en het ging eigenlijk net weer een beetje lekker. Dan krijg ik bericht dat ik kanker heb. Ook daar mee leren om te gaan. Probeer toch maar weer uit alle reacties die ik krijg het positieve te halen. Vanavond komt Anneke, de jongste zus van Gert. Het doet me goed dat ze komt. 't is een leuke meid waar ik goed mee kan. We moeten met z'n allen door!
dinsdag 12 oktober 2010
Onderzoek 11-10-2010
Zo, dat onderzoek is ook weer achter de rug. Zondagmorgen mocht ik nog een sneetje brood eten, daarna tot na het maag- en darmonderzoek niet meer. Drinken mocht zondag nog wel. 's middags om 14.00 uur moest ik een zoutoplossing drinken. Wat was dat zout!! Maar goed, omdat je verder niet eten mag moet je toch wat extra zouten hebben. Bouillon drinken mocht gelukkig wel. Om 14.30 uur begon dan de grote klus: er moesten 3 zakjes poeder opgelost worden in elk 1 liter water. Elk uur moest ik dan een liter van die oplossing drinken. Om 17.30 uur moest dat dan klaar zijn. Nou echt niet. Dat lukte dus niet, had een uurtje extra nodig. Volgens mij kan dat geen kwaad. Leeglopen doe je toch wel. Ik kreeg het er koud van. De vloeistof moest namelijk eerst in de koelkast. De eerste liter ging nog wel maar daarna was het toch wel een opgave. Maar goed: ik heb het gered. Daarna nog maar lekker een grote kop goed hete bouillon gedronken, daar kreeg ik het weer een beetje warm van. Ik kreeg best wel trek in wat maar helaas..... mocht niet.
Maandagmorgen heeft mijn vader de laatste liter voor me klaar gemaakt en op bed gebracht. Ik moest toen tussen 6 en 7 uur 's morgens nog de laatste liter drinken. Na die hele bel van 3 liter was 1 liter een makkie.
Toen was ook het drinken gebeurd. Mocht ook niet meer. Om een uur of 9 het bed uit en wachten tot het middag wordt. Om 10.30 uur toch maar weer een poosje naar bed gegaan om te proberen een beetje te slapen, dan merk je niet zoveel van de tijd, ook niet van de trek die je hebt. Om kwart over 1 op weg naar Arnhem. Daar was ik gelukkig gelijk aan de beurt. Ik werd op een bed geparkeerd. Kreeg een naaldje in m'n linkerhand. Doet even zeer zegt de verpleegster: ja, ja, ben er zo langzamerhand wel aan gewend. Ben in het ziekenhuis al zo vaak geprikt. Je went er aan, als ze maar goed prikken merk je er niet zo veel van.
Na 10 minuten werd ik opgehaald en werd naar de onderzoekkamer gebracht. De arts vertelde wat hij ging doen. Hij wilde ook weten hoe mijn verhaal in elkaar zat, dat in het kort verteld. Het onderzoek zou ongeveer 3 kwartier duren. Van de verpleger kreeg ik een pijnstiller ingespoten en daarna een slaapmiddel. Zalig! Hoef ik er niks van mee te maken. Zo'n maag- en darmonderzoek schijnt nogal ongemakkelijk te zijn. Heb nog een paar woorden tegen die verpleger gezegd en was toen vertrokken naar dromenland. Ik kwam op de uitslaapkamer weer bij. Er lagen nog meer mensen wakker te worden. Nadat ik een beetje bijgekomen was werd mijn vader geroepen. Hij mocht er bij zijn als de arts zou komen. De arts vertelde dat het maagonderzoek goed verlopen was. Het darmonderzoek was niet geheel gelukt. De laatste 50 cm van de dikke darm kon hij niet bijkomen. Ik was al de 3e die dag waarbij het darmonderzoek niet gelukt was. Het schijnt zo te zijn dat er een scherpe bocht in de darm kan zitten en dan willen ze niet extra hard met de kijker doordrukken. Je loopt het risico dat ze door de darmwand heen stoten en dan moet je geopereerd worden, dat risico nemen ze niet. Ook kan er wat voor zitten wat de doorgang belemmerd. Dat is afwachten. Hij had wel wat stukjes weefsel afgenomen om op kweek te zetten. De arts gaf wel aan dat hij zo op het oog geen rare dingen had gezien. Dit stelt me maar gedeeltelijk gerust. De uitslag kan namelijk heel anders zijn. Dat zag je ook bij de kijkoperatie. Eerst nog maar eens zien en afwachten tot op 19 oktober. Ik kreeg van de verpleegster nog een kopje thee en bouillon om weer een beetje bij te komen. Goeie verzorging daar.
Dan op naar huis en rustig aan weer begonnen met eten.
Maandagavond lekker vroeg naar bed.
Dinsdag een dagje om bij te komen. Geen bezoekjes afgsproken.
Welkom aan de nieuwe lezers. Heb gemerkt aan de kaarten, sms-jes, telefoontjes en mailtjes dat er nogal wat nieuwe lezers zijn.
Volgende keer meer.
Maandagmorgen heeft mijn vader de laatste liter voor me klaar gemaakt en op bed gebracht. Ik moest toen tussen 6 en 7 uur 's morgens nog de laatste liter drinken. Na die hele bel van 3 liter was 1 liter een makkie.
Toen was ook het drinken gebeurd. Mocht ook niet meer. Om een uur of 9 het bed uit en wachten tot het middag wordt. Om 10.30 uur toch maar weer een poosje naar bed gegaan om te proberen een beetje te slapen, dan merk je niet zoveel van de tijd, ook niet van de trek die je hebt. Om kwart over 1 op weg naar Arnhem. Daar was ik gelukkig gelijk aan de beurt. Ik werd op een bed geparkeerd. Kreeg een naaldje in m'n linkerhand. Doet even zeer zegt de verpleegster: ja, ja, ben er zo langzamerhand wel aan gewend. Ben in het ziekenhuis al zo vaak geprikt. Je went er aan, als ze maar goed prikken merk je er niet zo veel van.
Na 10 minuten werd ik opgehaald en werd naar de onderzoekkamer gebracht. De arts vertelde wat hij ging doen. Hij wilde ook weten hoe mijn verhaal in elkaar zat, dat in het kort verteld. Het onderzoek zou ongeveer 3 kwartier duren. Van de verpleger kreeg ik een pijnstiller ingespoten en daarna een slaapmiddel. Zalig! Hoef ik er niks van mee te maken. Zo'n maag- en darmonderzoek schijnt nogal ongemakkelijk te zijn. Heb nog een paar woorden tegen die verpleger gezegd en was toen vertrokken naar dromenland. Ik kwam op de uitslaapkamer weer bij. Er lagen nog meer mensen wakker te worden. Nadat ik een beetje bijgekomen was werd mijn vader geroepen. Hij mocht er bij zijn als de arts zou komen. De arts vertelde dat het maagonderzoek goed verlopen was. Het darmonderzoek was niet geheel gelukt. De laatste 50 cm van de dikke darm kon hij niet bijkomen. Ik was al de 3e die dag waarbij het darmonderzoek niet gelukt was. Het schijnt zo te zijn dat er een scherpe bocht in de darm kan zitten en dan willen ze niet extra hard met de kijker doordrukken. Je loopt het risico dat ze door de darmwand heen stoten en dan moet je geopereerd worden, dat risico nemen ze niet. Ook kan er wat voor zitten wat de doorgang belemmerd. Dat is afwachten. Hij had wel wat stukjes weefsel afgenomen om op kweek te zetten. De arts gaf wel aan dat hij zo op het oog geen rare dingen had gezien. Dit stelt me maar gedeeltelijk gerust. De uitslag kan namelijk heel anders zijn. Dat zag je ook bij de kijkoperatie. Eerst nog maar eens zien en afwachten tot op 19 oktober. Ik kreeg van de verpleegster nog een kopje thee en bouillon om weer een beetje bij te komen. Goeie verzorging daar.
Dan op naar huis en rustig aan weer begonnen met eten.
Maandagavond lekker vroeg naar bed.
Dinsdag een dagje om bij te komen. Geen bezoekjes afgsproken.
Welkom aan de nieuwe lezers. Heb gemerkt aan de kaarten, sms-jes, telefoontjes en mailtjes dat er nogal wat nieuwe lezers zijn.
Volgende keer meer.
zaterdag 9 oktober 2010
Tijd
Martine, hellup. Ik zie dat de tijd onder mijn berichten niet klopt. Ik lijk wel akelig fanatiek om 's nachts berichtjes te plaatsen. Zie je wel verschijnen, of ja, je kunt het ook zelf aanpassen voor mij.
Doei
Doei
2 pilletjes
Ben net begonnen aan de voorbereiding van het maag- en darmonderzoek dat ik maandag heb. Om 20.00 uur moest ik 2 ieniemienie pilletjes met water innemen. Dit is nog wel te doen. Morgen moet ik poeder oplossen in water en daar 3 liter van drinken in 3 uur tijd, brrrrrrrrrr.
Vanmiddag kwam er een levensgrote vrachtauto het erf oprijden. Kloezeman uit Barneveld. Herman bracht een grote bak met bloemen. Prachtig, allemaal exotische bloemen er in. Waar ben ik ook alweer: Hawai???? Ben ff in verwarring. Ik zou toch op vakantie? Oh nee, geannuleerd omdat ik in t ziekenhuis lag. Balen!
En van wie zijn die prachtige bloemen dan?? Ik lees: veel sterkte maandag! Liefs van alle vrolijke nootjes.
Dank jullie wel allemaal. Via dit blog is het de beste manier om jullie allemaal te bereiken en hartelijk te bedanken.
Morgen meer.
Vanmiddag kwam er een levensgrote vrachtauto het erf oprijden. Kloezeman uit Barneveld. Herman bracht een grote bak met bloemen. Prachtig, allemaal exotische bloemen er in. Waar ben ik ook alweer: Hawai???? Ben ff in verwarring. Ik zou toch op vakantie? Oh nee, geannuleerd omdat ik in t ziekenhuis lag. Balen!
En van wie zijn die prachtige bloemen dan?? Ik lees: veel sterkte maandag! Liefs van alle vrolijke nootjes.
Dank jullie wel allemaal. Via dit blog is het de beste manier om jullie allemaal te bereiken en hartelijk te bedanken.
Morgen meer.
vrijdag 8 oktober 2010
regelmaat
Merk intussen dat ik met een bepaalde regelmaat per dag me het beste voel. Ik moet zorgen dat ik niet over het lijntje van extra moe worden heen ga. Het is geweldig om te merken hoe er meegeleefd wordt. Elke dag komt er wel een oppertje kaarten. Dat doet me goed. 's morgens sta ik meestal rond een uur of 9 op. dan eerst een sneetje brood eten (sinds gisteren red ik er al 2) en dan onder de douche. Ik moet daarna wel ff op de bank om bij te komen. Ik heb een heel schema van mensen die op bezoek komen. Ik probeer 's morgens om 11.00uur af te spreken, dan ben ik wel weer present. 'smiddags na het eten lekker een poosje slapen, meestal tussen 13.00 en 15.00 uur. Dan om 15.30 uur weer bezoek. Dan weer een poosje plat op de bank. Eten en 's avonds om 19.30 uur bezoek. Ik heb gemerkt dat ik me bij een bezoek van maximaal 3 kwartier het meest prettig voel. Als het een uur of langer duurt word ik er te moe van. Dit moet ik denk ik niet meer doen. Dus vriendelijk verzoek aan de mensen die komen om daar rekening mee te houden. Later meer.
woensdag 6 oktober 2010
Pet-scan
Daar ben ik weer. Afgelopen maandag de pet-scan gehad. 's morgens bij het opstaan voelde ik me al goed dus ik denk dat gaan we redden vandaag. 's morgens buiten een rondje gemaakt, was wel mooi weer maar behoorlijk wat wind dus niet al te lang buiten blijven. De scan was goed te doen, viel alles mee. Om 15.15 uur moest ik in Arnhem wezen. Eerst kreeg ik via infuus radioactieve stof toegediend, half uurtje lang en stil liggen. Op de minuut af werd het infuus weer verwijdert en moest ik nog een half uurtje wachten zodat de stof goed door m'n lichaam opgenomen kon worden. Ondertussen kreeg ik een lekker kopje thee. Ze zorgen daar wel echt goed voor je. Na een half uur mocht ik naar de ruimte ertegenover. Daar stond het scan apparaat. Moderne techniek met ingebouwde radio. Gedurende 25 minuten werd ik een beetje heen en weer geschoven door het scan apparaat, lekker muziekje erbij dus de tijd ging snel. Ik moest wel weer heel stil blijven liggen. Ze hadden een kussen onder m'n knieen gelegd zodat ik wat comfortabeler lag, perfect. Na 25 minuten werd er gemeldt dat ze klaar waren. Nu eindelijk eens een onderzoek wat geen pijn deed, dat was wel ff lekker. De scan is gemaakt vanaf m'n knieen tot en met m'n hoofd. De bedoeling van de scan is er achter te komen of er op andere plekken ook kankercellen zitten. Ik verwacht de uitslag op 19 oktober, dan moet ik weer naar Eindhoven. Daar krijg ik dan ook de uitslag van het maag- en darmonderzoek dat a.s. maandag plaats gaat vinden. Rond half 6 waren we weer thuis. Ik had voor het eerst weer eens heel erg trek in eten, mocht namelijk vanaf 9.15 uur niks meer eten. Als je zo'n hele dag niks hebt gehad, behalve water, dan lust je wel weer wat. Na het eten was ik toch wel erg moe. Zo'n hele middag op sjouw kost dan toch behoorlijk wat energie. Lekker vroeg naar bed 's avonds en slapen.
Dinsdagmorgen eerst ff op de weegschaal. Oh balen, de zorgvuldig gekweekte onsjes waren er grotendeels weer af. Gisteren natuurlijk de helft van de dag niet mogen eten dus dat merk ik gelijk. Verder een bezoekje aan de tandarts gebracht, moest ook nog even afgerond worden. 's middags naar Eurosport gekeken, landenwedstrijd springen. De rest van de dag rustig aangedaan.
Woensdag voelde het ook wel goed bij het opstaan. Geen uitstapjes vandaag. De kaarten blijven binnen komen, elke dag wel een paar. Toch wel heel fijn om te merken dat iedereen zo meeleeft. Ik vind dat wel heel bijzonder, het doet me goed. Vanmiddag en vanavond krijg ik weer bezoek dus van tevoren zorgen dat ik goed uitgerust ben. Oh m'n kopje soep komt er aan, ik moet eten. Later....
Dinsdagmorgen eerst ff op de weegschaal. Oh balen, de zorgvuldig gekweekte onsjes waren er grotendeels weer af. Gisteren natuurlijk de helft van de dag niet mogen eten dus dat merk ik gelijk. Verder een bezoekje aan de tandarts gebracht, moest ook nog even afgerond worden. 's middags naar Eurosport gekeken, landenwedstrijd springen. De rest van de dag rustig aangedaan.
Woensdag voelde het ook wel goed bij het opstaan. Geen uitstapjes vandaag. De kaarten blijven binnen komen, elke dag wel een paar. Toch wel heel fijn om te merken dat iedereen zo meeleeft. Ik vind dat wel heel bijzonder, het doet me goed. Vanmiddag en vanavond krijg ik weer bezoek dus van tevoren zorgen dat ik goed uitgerust ben. Oh m'n kopje soep komt er aan, ik moet eten. Later....
zaterdag 2 oktober 2010
Peptalk 02-10-2010
Na van de eerste schok enigszins bekomen te zijn merk ik dat bij andere mensen het bericht dat ik kanker heb hard is aangekomen. Veel reacties geven hier blijk van. Wat heel verrassend is dat de eerste peptalk al tegen me gehouden is. Marijke, 1 van m'n tennismaatjes, belde gisteren. Eerst natuurlijk toch gepraat over de klap maar al gauw sloeg dat om naar een enthousiast verhaal van Marijke. Vooral de opmerking dat andijvie en spinazie goed voor me is werkte wel heel positief, Marijke geweldig! Hier kan ik me aan op trekken. Ook van anderen is goed om een positieve reactie te horen.
Gisteren telefoontje en vandaag brief gekregen van het ziekenhuis uit Arnhem. Ik kan maandag al naar Rijnstate voor een pet-scan. Mooi dat ze er vaart achter zetten.
Vanmiddag naar ons aller burgemeester Houben gekeken. Vond het bijzonder hoe hij zo'n hele zaal in de hand hield. Thuis was t hele spul weg en toch moesten er aardappels geschild. Geef maar, doe ik wel. Daarna toch maar ff gerust, t geeft wel een voldaan gevoel dat je toch wat kunt doen. De hele dag niks doen, behalve dan af en toe wat in een blaadje lezen, bevalt ook niet echt. Kom gelukkig al weer wat aan. Nog wel geen kilo maar alle onsjes helpen. Martine had vanmiddag boodschappen gedaan en allemaal lekkere dingetjes voor me meegebracht die goed zijn voor m'n lijn, dat wil zeggen: om aan te komen.
Ga nu weer verder met m'n taak om goed te eten. Wordt vervolgd...
Gisteren telefoontje en vandaag brief gekregen van het ziekenhuis uit Arnhem. Ik kan maandag al naar Rijnstate voor een pet-scan. Mooi dat ze er vaart achter zetten.
Vanmiddag naar ons aller burgemeester Houben gekeken. Vond het bijzonder hoe hij zo'n hele zaal in de hand hield. Thuis was t hele spul weg en toch moesten er aardappels geschild. Geef maar, doe ik wel. Daarna toch maar ff gerust, t geeft wel een voldaan gevoel dat je toch wat kunt doen. De hele dag niks doen, behalve dan af en toe wat in een blaadje lezen, bevalt ook niet echt. Kom gelukkig al weer wat aan. Nog wel geen kilo maar alle onsjes helpen. Martine had vanmiddag boodschappen gedaan en allemaal lekkere dingetjes voor me meegebracht die goed zijn voor m'n lijn, dat wil zeggen: om aan te komen.
Ga nu weer verder met m'n taak om goed te eten. Wordt vervolgd...
donderdag 30 september 2010
Melding ziekte 30-09-2010
Dag allemaal, zoals jullie allemaal wellicht weten ben ik op 3 september 2010 opgenomen in het ziekenhuis in Arnhem. Het probleem was dat mijn urine niet van mijn nieren naar mijn blaas kon, de leidingen zaten verstopt. Die dag echo gehad en al snel bleek dat de linkernier eigenlijk niks meer deed. Bij de rechternier kreeg ik een katheter zodat de druk van mijn nieren af kon en de urine in een zakje liep. Nadat ik op zaal werd gebracht kreeg ik gelijk een infuus, de goede nier moest flink doorgespoeld worden. Elke dag verbeterde de functie van de rechternier. Ik had een hele leuke en vooruitstrevende vrouwelijke zaalarts. Zij wilde toch zeker weten of er nog werking in de linkernier zat dus kreeg ik op 10 september ook links een katheter. Dat loopt lekker makkelijk, zakje links, zakje rechts en ook nog een infuuspaal. Helaas kwam er niet veel vocht vanuit de linkernier, jammer. Op 14 september heb ik een ct-scan gehad. Ook geen pretje om dan 1 liter contrastvloeistof te moeten drinken. De volgende dag werd ik in een rolstoel gezet voor een bezoek aan de gynaecoloog. Uitstrijkje gemaakt en echo eierstokken. Het bleek dat die wat vergroot waren, dit hadden ze op de echo ook al gezien. De vrijdag daarna zijn de katheters vervangen door inwendige slangetjes (dubbel J-kathethers), pijnlijke geschiedenis, maar vooruit eindelijk die zakjes kwijt. Maandag 20 september de voorbereidingen gehad voor de kijkoperatie die dan dinsdag plaats vond. Volledige narcose gehad, was ik wel blij mee, had al zoveel pijn geleden. De volgende dag behoorlijk misselijk van de narcose. De gynaecoloog kwam aan het bed en vertelde dat er 5 stukjes weefsel op kweek waren gezet. De zaalarts kwam weer en vroeg of ik naar huis wilde, ik moest toch wachten op de uitslag van de kweek. Dus zaterdag 25 september naar huis (dat wil zeggen: naar m'n vader). 29 september voor de uitslag weer naar Arnhem geweest: dat viel goed tegen. De dokter gaf aan dat ik kanker heb.Op dat moment ben je lam geslagen. Op de kweek waren uitzaaingen gevonden bij 1 eierstok, stukje darm, buikvlies en vetschort. Zij adviseerde voor de behandeling naar Eindhoven te gaan, daar had ze goede contacten mee. De volgende dag kon ik al voor een gesprek in Eindhoven terecht. De arts stelde een behandelingsplan voor. Op 11 oktober maag- en darmonderzoek (in Arnhem), ook wilde hij nog een pat-scan laten maken om te zien of er ook nog kankercellen buiten de buik zijn. Ik hoor nog wanneer dat plaats vindt. Op 19 oktober kan ik voor de uitslag van het maag- en darmonderzoek weer naar Eindhoven. Het plan is om in november een operatie te laten plaats vinden waarbij de aangetaste delen worden verwijdert. Op het zelfde moment als de buik open is krijg ik een chemokuur. Ze spoelen met de chemo m'n buik. Het schijnt zo te zijn dat er geen bloedbanen door de buik lopen en een chemokuur via het bloed in mijn geval niet werkt. Heel verhaal zo, maar dan weten jullie een beetje wat er gebeurt is en nog staat te gebeuren. Ik ben dus voorlopig nog wel even zoet. Op dit moment behoorlijk moe. Ga lekker 's middags een poosje slapen en voor de rest lig ik veel op de bank. Ik heb opdracht van de arts om veel te drinken, dit ter bevordering nog van mijn nierfunctie, die is nog niet helemaal optimaal. Verder ben ik de afgelopen weken behoorlijk afgevallen, na elk akkefietje was het wel weer een dag of 2 pijn lijden en daar wordt je niet beter van. Nu moet ik dus goed eten, veel kalorieen en eiwitten om aan te sterken, daar doe ik m'n best voor. Ik wil iedereen bedanken die in het ziekenhuis of thuis al op bezoek zijn geweest, dank jullie wel voor de vele kaarten, bloemen, fruit, chocolaatjes, etc., telefoontjes en sms-jes. Het geeft afleiding. Dank zij mijn geweldige schoonzus, Martine, ben ik nu aan het bloggen, ja ja. Zij heeft dat eens even keurig op mijn laptop gezet. Ik zal proberen, als ik me fit genoeg voel, jullie regelmatig bij te praten. Tot gauw.
Abonneren op:
Posts (Atom)